(Ilse)
Ik liep naar beneden, ik was net even wezen douchen. Ik liep de woonkamer in waar ik in de deuropening bleef staan. Lars was met Bart aan het spelen en het zag er zo ongelofelijk schattig uit. Ik glimlachtte en liep verder. Ik ging bij Lars en Bart op het kleed zitten en gaf ze allebei een kus. "Was je met de diertjes aan het spelen?" Vroeg ik aan Lars. "Jaa!" Riep hij vrolijk terwijl hij zijn armpjes in de lucht stak. Bart keek me aan en trok me naar zich toe. Hij gaf me een kus op mijn voorhoofd. Een tijdje keken we naar ons spelende zoontje. Na een tijdje stond ik op en liep naar de keuken. Shit...we hebben geen boodschappen gedaan. "Bart!" Riep ik vanuit de keuken. Bart kwam aanlopen "Wat is er schatje?" Vroeg hij bezorgd. Ik lachtte "Er is niks hoor, we hebben alleen niks meer in huis." Bart dacht na, "Bestellen?" Vroeg hij. Ik knikte. "Hebben we nog wel hapjes voor Lars?" Vroeg ik. Bart liep naar de kelder en kwam terug met een potje voeding voor Lars. "Tadaaa." Zei hij toen hij het potje in de lucht hield. "Gekkie." Lachtte ik en gaf hem een kus. "Warm jij deze op? Dan ga ik bestellen." Zei Bart toen hij het potje aan mij overhandigde. "Ja baas." Antwoordde ik.
Na het eten brachten we Lars naar bed. Niet veel later ging ik ook naar bed, niet omdat ik het wou maar omdat het van Bart moest, ookal was ik best moe. Na een uur voelde ik Bart naast me in bed kruipen. Hij kroop tegen me aan, zo viel ik al snel in slaap.
Ineens werd ik wakker van een geluid, alsof er iemand aan het praten was. Ik opende mijn ogen en zag dat Bart niet meer naast me lag. Ineens voelde ik het. Bart lag tegen mijn buik aan en was een gesprek aan het voeren. Ik glimlachtte en luisterde naar zijn lieve woorden. "Hey schatjes, ik ben jullie papa." Zei hij terwijl hij kusjes gaf aan mijn buik. "Jullie mama doet het al heel erg goed, ik ben heel erg trots op haar, en als jullie geboren zijn gaan papa en mama heel goed voor jullie zorgen, samen met jullie lieve broer." Ging hij verder. Ik glimlachtte terwijl er een traan over mijn wang gleed. Ik voelde dat Barts hand op mijn buik lag en pakte hem vast, waarvan Bart leek te schrikken. "Sorry, ik wou je niet laten schrikken." Lachtte ik. Bart kroop bij mijn buik vandaan en kwam omhoog. "Heb ik je wakker gemaakt?" Vroeg hij. Ik knikte. "Maakt niet uit hoor." Glimlachtte ik. Bart veegde mijn traan weg. "Ik was even diepe gesprekken aan het voeren met de kleintjes." Zei hij. Ik knikte en gaf hem een kus. Na even voelde ik Barts tong tegen mijn lippen tikken. Ik glimlachtte en opende mijn mond. Even stopte ik. "Ik hou van je."
