Αυτός

Η συνάντηση

- Δεν θα μάθεις ποτέ τι μπορείς να καταφέρεις αν δεν προσπαθήσεις πρώτα .

- Ν.Χαραλάμπους

"Αντε Ζωή τελείωνε.Μας περιμένουν τα παιδιά." είπε η κολλητή μου,η Ιφιγένεια ενω με κοίταξε.

"εντάξει έτοιμη είμαι.Παμε!" απάντησα και βγήκαμε απο το δωμάτιο μου.

Κατεβήκαμε την σκάλα και βγήκαμε απο το σπίτι.

Ξεκινησαμε να περπατάμε για το στέκι μας.Το στέκι μας , έτσι όπως το αποκαλούν τα παιδιά , είναι μια καφετέρια κοντά στα σπίτια μας.

Και με τα παιδιά εννοώ την Δέσποινα και την Μάνια .

Έπειτα απο περίπου δέκα λεπτα
είχαμε φτάσει στην καφετέρια.

Καθίσαμε σε ένα τραπέζι και έπειτα απο λίγο ήρθε η Μαίρη για την παραγκελια.

"Το γνωστό;"ρώτησε και χαμογελασα.

"Το γνωστό."απάντησα εγώ και η Ιφιγένεια ταυτόχρονα και η Μαίρη έφυγε.

Το γνωστό είναι χυμός και κρεπες..!

Μα ποιος δεν τα λατρεύει αυτά τα δυο;

Επειτα απο λιγα λεπτα είχαν ερθει και τα κορίτσια.

"Επ τι γίνετε;"ρώτησε η Ιφιγένεια αφού είδε οτι η Μάνια δεν φαινόταν καλά.

"Χωρισα με τον Πέτρο..!"ειπε η Μάνια.Ο Πέτρος είναι,μάλλον ηταν,το αγόρι της Μάνιας εδώ και ποσο; Μια εβδομαδα;

"Μα ρε Μάνια αφού το ξέρεις οτι πηγαίνει με την μια και με την αλλη..!"είπα και απλά χαμογελασε.

"Ας μην μιλάμε άλλο για αυτό.Πειτε τίποτα καινούργιο..!"είπε και χαμογελασα.

"Τι καινούργιο να υπάρχει;Ευτυχώς που είναι καλοκαίρι και δεν έχουμε σχολείο να λες..!"είπε η Ιφιγένεια και γέλασε.

"Εσύ Ζωή; Ο Εντουαρντ τι κανει;θα κατέβει φέτος;"ρωτησε η Δέσποινα. Απο μικρή είχε κόλλημα με τον ξάδερφό μου αυτή η κοπελα.

"Δεν ξέρω.Εχω πολύ καιρό να του μιλήσω."απάντησα και κατσούφιασε.

"Κριμα."απάντησε και συνεχίσαμε να μιλάμε για άσχετα θέματα.Οπως τι θα κάνουμε αύριο και τέτοια.

"Ιφιγένεια,Ζωή..!"άκουστηκε η φωνη του Δημήτρη και γυρισα το κεφάλι μου.Ηταν όντως ο Δημήτρης.

Ειναι ο ξάδελφος της Ιφεγένειας και μεγαλωσαμε μαζί.Βέβαια αυτός είναι τεσσερα χρόνια μεγαλύτερος μας αλλά δεν πειράζει.