Αυτός

Η παραλία

- Έγινε ο έρωτας παιχνίδι από ανθρώπους που δεν έμαθαν να αγαπάνε αληθινά

-  Ν.Χαραλάμπους

Έπειτα από λίγα λεπτά είχαμε φτάσει σε μια παραλία.

Κατέβηκε από την μηχανή και αφού με βοήθησε να κατεβω έβγαλα το κράνος.

"Τα παιδιά που είναι;"ρωτησα και γέλασε.

"Γιατί πριγκίπισσα;Με φοβάσαι;"ρώτησε ενώ έβγαλε ενα πακέτο τσιγάρα απο την τσέπη του.

"Οχι,για ποιον λόγο να σε φοβάμαι;"ρώτησα και γέλασε.

Πήρε ενα τσιγάρο και το κοίταξε.

"θα έπρεπε..!"είπε και έβαλε το τσιγάρο στα χείλη του ενω το άναψε με τον αναπτήρα.

Σταμάτησα να τον παρατηρώ και κοίταξα γύρω μου.
Ηταν παρα πολύ ωραία η παραλία αλλά για ποιον λογο ήρθαμε;

"Τα παιδιά ποτε θα έρθουν;"ρώτησα ενώ τον κοίταξα.

"Δεν ξέρω."απάντησε και τοτε παρατήρησα οτι καθόταν στην άμμο.
Δεν έδωσα σημασία.Δεν μου φαίνεται και το πιο καλό παιδι.

Έχει περάσει το πολύ ένα τέταρτο  και ο Δημήτρης με την Ιφιγένεια δεν έχουν έρθει ακόμη.

Πήρα το κινητό στα χέρια μου και κάλεσα τον Δημήτρη.

Περίμενα λίγο αλλά δεν απάντησε.

"Δεν απαντάει;"ρώτησε ο Γιάνης και γύρισα να τον κοιτάξω.

"Όχι."απάντησα και είδα ότι η ώρα είχε πάει ήδη εννέα.

"Μπορείς να με πας σπίτι μου;"ρώτησα και ο Γιαννης γέλασε.

"Γιατί πριγκίπισσα; Με βαρεθηκες;:ρώτησε.

"Όχι απλά πρέπει να πάω στο σπίτι μου."είπα.

"Μάλιστα.Πάμε."είπε ενώ σηκώθηκε απο κάτω.Προχωρήσαμε προς την μηχανή και μου έδωσε να φορέσω πάλι το κράνος του ενω εκείνος ανεβηκε στην μηχανή.

Αφού φορεσα το κράνος ανέβηκα και εγώ στην μηχανή με την βοήθεια του.Πέρασα τα χέρια μου γύρω του και ακούμπησα το κεφάλι μου στην πλάτη του.

"Πιο γερά κρατάμε πριγκίπισσα.Θα πέσεις."είπε και μπορούσα να διακρινω την ειρωνία στην φωνη του.

Γιατί μου συμπεριφέρεται έτσι; Του έχω κάνει κάτι και δεν το ξέρω;
Έσφυξα τα χέρια μου γύρω του και ξεκίνησε την μηχανή.

Έπειτα από λίγα λεπτα οδήγησης μας 'έπιασε' κοκκινο και σταμάτησε.

Έβαλε το ενα του χερι στο γονατο μου και όλο το ανέβαζε.