Yaşama Sebebim

1.bölüm

Bu hikayedeki olay ve karakterler tamamen hayal ürünüdür.

Hayattan günden güne soğuyordum artık yaşamanın bir anlamı kalmamıştı eminim bu sözlerden sonra intihar girişiminde bulunacağımı düşündünüz ama bunu yapamayacak kadar cesartsiz ve korkak biriyim.14 yaşındayım ve bir an önce işe başlayıp ev sahibi olmak istiyorum.(böyle dediysem de 18 yaşında falan) ben annemle birlikte yaşıyorum ve halimden de memnunum (yani biraz).Annem hasta ve bu beni üzmüyor desem yalan olur ama onun elindende birşey gelmiyor.
Bu yüzden anneme iyi bakmalıyım. Ve bütün bunları düşünüyordum ki odamın kapısı çaldı gelen annemdi
_kızım birşeyler almaya gidermisin?
Ne diyeyim mecburen evet dedim onu üzmek istemem. Bana listeyi verdi ve odadan çıktı.Bende hemen hazırlandım ve dışarı çıktım.
Uzun zamandır evdeydim bu yüzden dışarı çıkmak iyi geldi.ilk gittiğim yer pasta malzemeleri satan bir dükkandı girdiğimde dükkanda çiçek kokuları dalga dalga yayılıyordu.Herneyse benim aklıma anneme güzel bir pasta yapmak geldi ve bunun için kek kalıbı aldım.Bıçaklarımızda eskimiş olduğu için çok şirin bir bıçak aldım ve parayı ödeyip çıktım.Alışveriş yapmak insana gerçekten huzur veriyordu... Tabi biryere kadar :)

Sonrasında listeye bakıp elimde poşetlerle yürüyordum. Tam karşıya geçecektim ki bir araba bana doğru süratle geliyordu. Bunu farkettiğim zaman arada 10 santim vardı. (Düşünün o kadar dalmışım. ) ve o araba son dakika frene bastı.Ben olduğum yerde donakalmıştım.O his bana düşündükçe acı veriyor.Adam ise hızla siyah arabasından indi.
Bana iyimisin diyeceği yere
_Kızım hasta mısın? Böyle yolda yürünürmü dedi.
Bir an mahcubiyete kapıldım ve
_ööözür dilerim dedim kekeleyerek.
Adam bununla yetinir zannettim ama meğer azarlaması daha bitmemiş .Ben korkudan poşetleri rastgele atmıştım ve poşetteki bıçak arabayı birazcık çizmiş. Ardından bana şunları söyledi
_bu araba ne kadar biliyor musun,nasıl arabamı çizersin dedi. (Ay gıcık adam zengin züppe Hayır yapmış olabilirim ama abartmaya gerek yoktu)Yine bu kadarla kalsada iyi bana seni polise vereceğim demezmi o zaman istemsizce gözlerim dolmaya başladı (ne kadar büyük bir problem olmasada işin ucunda polise gitmek var.)ardından yanıma benden bir kaç santimcik :) uzun yakışıklı bir çocuk geldi ben şaşırmıştım. (Kavgamıza uzaktan şahit olmuş olsa gerek.Beni savunmaya geçti.)