Mananatili

First Day Blast

Maris~

Ngayon pa lang yung official na simula ng klase, hassle nga lang umagang umaga. Ang ingay ng dormates ko. Grabe. Ganto ba talaga ang mga taong galing Manila? Umagang umaga, nahahassle ako.! Geez.. Makababa na nga lang, kase, ang usapan about sa food dito sa dorm ay, sila na magsusupply ng foods namin. Check ko na. Baka meron. Pagkababa ko, wala man lang pagkain. Ang aga pa naman ng time ko. Pano nalang yun!? Hays. 😪 Anla. Mag crackers nalang ako. Mabubusog naman siguro ako. Tsaka maaga time ko 7:30 first class. Eh,6:30 na. Masyadong time consuming if mag fafastfood pa ako. Very good, self! Ginamit mo na naman utak mo. I'm proud. Hahaha. Okay, alis na ako.

Paglabas ko ng dorm, inaasahan ko na walang ingay at fresh air ang bubungad sakin. But, it turned out na sobrang opposite! Kaasar. Hay! Napatingin ako sa relo ko PATAY! 7:00 na! 30 minutes nalang magsisimula na first class ko! Ayoko naman na first day palang late agad. Aaah! Walang nadaan na sasakyan! Ano yun lalakadin ko nalang? Aaah. Grabe! Maris naman kase, late ka nagising! Yan, tuloy!

McCoy~

First day, walang driver! Tas si mommy at daddy, wala na. Umalis na. Di man lang ako inintay. Tas wala pa akong breakfast. Pano nalang kung magka recitation mamaya? Wala akong maisasagot !! Grabe. Ang aga ko ma-beastmode. McCoy, self control. Wag padala sa emosyon! Hay! Cereals na nga lang, habang kumukuha ako ng bowl ng cereals at spoon, may note na iniwan si Mommy, "McCoy, nak. I left the keys of your car, drive safely ha! Wag madaliin. Tsaka, iniwan ko yung baon mo dun. Ingat ka ha. Love you! <3 " ang sweet lang ni Mommy. I can't ask for anything. Okay, buo na araw ko. Thanks to mommy!

While driving, parang hindi naman ako namalikmata si Maris nga yon! Isabay ko na kaya siya? A great idea McCoy! Bumusina ako, at siguro naman rinig niya yun. Inopen ko yung window, tas tinawag ko si Maris. "Maris, Sabay ka na!" Late ka  na oh!"

Maris ~

Thank you ha, McCoy, sa pagsabay sakin. Siguro kung di mo ako sinabay, lagot ako sa Prof namin. Tsaka ayoko din naman na first day of school, late ako! Super thanks ha! Dahil diyan, treat kita mamayang Lunch! Dun tayo sa alam kong resto! Masarap at affordable yun! Para naman masuklian ko yung kabaitan na ipinapakita mo sakin.

McCoy~

Ay, Maris, okay lang yun. Ano ka ba? Tsaka, ang saya mo kaya kasabay. Hindi ako naboring. Pede next time, if may time, roadtrip tayo. Sa bituin. Hahahaha. Joke lang. Pero promise, masaya ka kasama kaya sana if may time tara. Tsaka, about dun sa lunch thingy, nakakahiya naman, ako lalaki, tas ikaw pa manlilibre. Ako nalang manlilibre. And, I don't take No as a Answer. So let's go?

Maris~

So, do you think Mr. McCoy De Leon, I take No as a answer. Of course not! Pero kung gusto mo manlibre ganto nalang, ako sa appetizers then, ikaw sa Main Course? Oh okay ba yun? Let's be fair to each other.
So, payag ka?

McCoy~

Okay, then. Let's go dun sa sinasabi mo. As the time goes by, natapos na yung lunch babalik na kami sa school.

A/N:

Dahil madaming update ngayong araw, at padami na ng padami ang reads. And maganda po ang feedbacks so far, because of that, I'll be giving virtual hugs! Yeay! Sana po, mas dumami ang nagbabasa nito, at tsaka, the following chapters, may mga makikilala kayong bagong characters 😉 tsaka magkakaroon na din ng mga dedication.  Tsaka sana po Vote niyo 'to. And following me would be great ☺And sisimulan ko dedication today! Kaya sa kanya 'to dedicated kase, anak-anakan ko siya sa school. Hahahaha. Pinublish ko po uli because of some typos! Hope you understand! :)

Chapter Dedicated to: ZarenKayeBaltazar