Hoofdtstuk 2

25 5 2
                                    

Plotseling val ik met een smak op de koude grond.

Ik zie de rood gestifte lippen van mijn moeder voor me. Ze vormen de woorden :"Angelina nu is het genoeg ! Je moet je snel klaarmaken voor school!"

Langzaam sta ik op en mijn ogen kijken in het kwade gezicht van mijn moeder.
Verontschuldegingen verlaten mijn mond en mijn benen dragen me naar beneden.

Mijn handen maken een ontbijt klaar en brengen het naar mijn mond , die het rustig opeet.

Ik eet rustig , maar Zij at snel.

Ik weet nog hoe Zij haar boterhammen opvrat.

Zij was een ochtendmens , ik absoluut niet.

Oh, wat mis ik Haar toch!

Ik voel een zoute smaak in mijn mond, tranen , ik huil.




Zij huilde nooit.



ZijWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu