Hoofdstuk15

13 4 0
                                    

P.o.v. Angelina

Ik wordt wakker door een piepend geluid van een hartmonitor.
Langzaam open ik mijn ogen.
Ik merk dat ik in een ziekenhuiskamer lig.
De muren van de kamer zijn effen wit geschildert en mijn bed is hard.

Opeens vliegt de deur open en komt mijn moeder huilend binnen.
"Angelina , ohn mijn meisje je bent wakker!"zegt ze snikkend.

Ik blijf doodstil. Mijn mond opent zich maar er komen geen woorden uit.

Mijn wit wegetrokken moeder gaat rustig op een stoel naast mijn bed  zitten. Terwijl ik voor me uit blijf staren.

Ik hoor vaag dokters de kamer binnen komen. Ik hoor ze tegen me praten maar ik versta niet wat ze zeggen.

Ik kan alleen maar denken. Denken aan Haar.

Een traan ontsnapt uit mijn ooghoek en vind zijn weg naar benenden.


Ik heb gefaald.


Ik leef nog.

ZijWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu