"ငါေတာ့ေလ စိတ္ေလတယ္ ဒီကိုလာမိတာမွားျပီနဲ႕တူပါတယ္ "
က်ြန္မလည္းစိတ္ပ်က္လက္ပ်က္နဲ႕ ေတြ႕ကရာခုံတန္းေလးမွာ ထုိင္ခ်ပစ္လုိက္သည္။ လက္ထဲမွာလည္းမ်ားျပားလွေသာ အထုပ္မ်ားစြာနွင့္
လူလည္ႀကီးလုပ္ျပီး ဒုံဒယ္မြန္းေစ်းကုိလာခဲ႕ေသာက်ြန္မေနာင္တပါရခ်င္သြားသည္။ ေပ်ာ္စရာေကာင္းသည္ဟူေသာ သူမ်ားေျပာစကားမ်ားႀကားေယာင္ကာ တစ္ေယာက္တည္းအေဖာ္မပါလာခဲ႕ျခင္းသည္ အခုေတာ့ ဒုကၡေရာက္ျပီႏွင့္တူပါသည္။ လမ္းလဲမမွတ္မိေတာ့ ဘယ္ကေနဘယ္လုိသြားရမွန္းလည္းမသိ ပုိက္ဆံကလဲမက်န္ေတာ့ အဝယ္လြန္သြားသည္ကုိး...။
"တစ္ေယာက္ေယာက္ကုိေမးရင္ရတာပဲ "
မ်ားျပားလွေသာလူေတြႀကားထဲမွ က်ြန္မထုိင္ေနေသာခုံတန္းေလးတြင္ ဖုန္းထုိင္နွိပ္ေနေသာ လူတစ္ေယာက္အား လွမ္းေမးရန္ဆုံးျဖတ္လုိက္သည္။
"ဒီမယ္ ဦးေလး "
"--------------"
"ဦးေလးကုိေခၚေနတာေလ ဘယ္လုိက္ႀကည္႕ေနတာလဲဟင္ "
"က်ြန္ေတာ္႕ကုိလား?"
က်ြန္မမ်က္လုံးမမွားနုိင္ပါ မ်က္နွာကုိmaskနဲ႕ဖုံးထားျပီး ဦးထုပ္ငုိက္ငုိက္ေဆာင္းထားသည္႕လူက သူ႕ကုိယ္သူက်ြန္ေတာ္တဲ႕။ က်ြန္မမ်က္လုံးမြဲသည္ဟုေတာ့မယုံပါ..။ အသံကလည္းဦးေလးႀကီးတစ္ေယာက္အသံလုိပင္မဟုတ္ပါလား။
သုိ႕ေသာ္ ရင္းနွီးေသာေလသံဟုထင္မိသည္က က်ြန္မစိတ္ထဲတစ္မ်ိဳးတစ္မည္ခံစားေနရသည္။"ဟုတ္တာေပါ့ ဦးေလးရယ္ ဦးေလးကုိမေခၚလုိ႕က်ြန္မကဘယ္သူ႕ကုိေခၚမလဲ ဒီမွာဦးေလးနဲ႕က်ြန္မပဲရွိတဲ႕ဟာကုိ "
"-----------"
က်ြန္မစကားအဆုံးမွာ ဦးေလးႀကီးကဟက္ဟက္ပက္ပက္ရယ္ေနပုံပင္~~~~ မ်က္နွာကုိမျမင္ရေပမယ္႕ ကုိယ္အမူအရာနွင့္အသံေႀကာင့္ ရယ္ေနမွန္းကုိသိသာေနသည္။
အသားလြတ္ႀကီးအရယ္ခံလုိက္ရေတာ့ နည္းနည္းေတာ့တင္းသြားရသည္။ ေမးမိတာကုိပဲမွားတာပါေလ... က်ြန္မလည္းကုိယ့္အထုပ္ကုိယ္ဆြဲျပီးထထြက္သြားေတာ့ ဟုိလူႀကီးက က်ြန္မလက္ကုိဆြဲထားသည္။
ESTÁS LEYENDO
"ပန္းေႀကြအိပ္မက္ "[Completed]
Fanficမတည္ျမဲေသာ ေလာကတြင္ ထာဝရဆုိေသာစကားတစ္ရပ္သည္ အသုံးမဝင္သလုိပင္ သုိ႕ေသာ္ က်ြန္မ၏အိပ္မက္အတြက္ေတာ့ အလြန္ပင္အဖုိးထုိက္တန္ေသာစကားတစ္ရပ္ ထာဝရမက္ခ်င္ခဲ႕ေသာ အိပ္မက္အား ထုိသူကမက္ေစခဲ႕သည္ သုိ႕ေသာ္ ထုိသူကပဲ ထာဝရအိပ္မက္မွ ျပန္နုိးထေစခဲ႕သည္ ဤသည္ကား က်ြန္မ၏အိပ္မက...