Locked

Proloog

Ik ben alleen.
Opgesloten voor ik weet niet hoelang.
Dagen,
Weken,
Maanden,
Misschien zelfs al jaren.
Ik weet het niet meer.
Ik weet niks meer.
Op mijn naam na.

Blaire.

Blaire Willows (15 jaar) is haar hele leven al opgesloten. Soms krijgt ze een kokertje met een raar spul erin. Van de man moet ze dat opdrinken. En dat doet ze dan ook. Ze is een weerwolf, alleen weet ze dat zelf nog niet. Elke maand vergeet ze alles weer, op haar naam en een paar andere dingetjes na. Het enige wat ze de hele dag ziet zijn tralies, de muren en vloer van haar "kamer" en schoenen. Schoenen van de mensen die voorbij lopen. Je zal wel denken: Roep dan om hulp! Maar zo gemakkelijk gaat daar niet. Elke dag komt er een man langs. Hij brengt eten en vraagt aan Blaire of ze de regels nog weet:
Regel 1) niet schreeuwen of gillen. Regel 2) spreek "hem" nooit tegen.
Regel 3) zeg niets tegen de mensen van buiten.
Regel 4) als je probeert te ontsnappen of een andere regel overtreedt krijg je straf.
En niemand wil die straf.