Ik loop naar het bord. Er ligt ook nog een rood kokertje op. Volgens hem is het een medicijn zodat ik niet álles vergeet.
Vlug open ik het en drink ik het. Doe ik het niet, krijg ik straf.
Als ik het kokertje heb weggelegd kijk ik naar het eten. Het eten ruikt verrukkelijk. En ik begin al gauw met eten.
Als ik mijn maaltijd op hebt zet ik het bord aan de kant. Ik kijk naar wat nu nog voor me ligt.
De krant.
Ik heb me dus goed genoeg gedragen. Ik pak de krant op en loop er voorzichtig mee naar mijn bed.
Ik ga rustig zitten en leg de krant op mijn schoot. Ik sla een bladzijde om en begin met lezen:
MEISJE VAST ONDER DE STAD
Onder de grond van de stad wordt er ergens een meisje vastgehouden. Uit anonieme bron hebben wij voornomen dat dit meisje hier al 15 jaar zit opgesloten. Met het onderzoeksteam van de politie gaan we zo snel mogelijk op onderzoek uit naar wie dit meisje is en waar zij zich bevindt. De dader zal dan ook direct worden opgepakt.
Nogal heftig. Wordt zij ook vastgehouden door hem? Ben ik dan niet de enige?
Zoveel vragen spoken door mijn hoofd, ik wordt er moe van. Ik gooi de krant op mijn hoopje oude kranten en dommel al gauw in slaap.
JE LEEST
Locked
WerewolfIk ben alleen. Opgesloten voor ik weet niet hoelang. Dagen, Weken, Maanden, Misschien zelfs al jaren. Ik weet het niet meer. Ik weet niks meer. Op mijn naam na. Blaire. -=-=-=-=-=-=-=-=-=- (Voor de mensjes die dit niet weten, POV betekent persoon of...
