Ben Romy, kim olduğumu arıyorum. Bir yaşam geçmiş olmalı... Kitabı aramak konusunda kararsız kaldım. Tüm bunlar çok fazlaydı. Ama yine de dayanamayacağımı biliyordum. Gece oluyordu ve giderek karanlıklaşan odayı aydınlatmak için elektrik düğmesine basacaktım.
Ve her şey o anda değişecekti, sanki o düğme ile yanan lambalar, dünyamı farklı bir yer yapacaktı. Müzik sesini duyabiliyordum, odadan çıkmaya cesaretim yok gibiydi. Ve kapı koluna baktım bir iki dakika boyunca, kulağımda müzik ne yapacağımı bilemez halde.
Sonunda odayı terk ettim. Büyük salona ulaştığımda her yerin aydınlık olduğunu görmek beni şaşırttı. Ortada kimseler yoktu, zaten olmamalıydı. Ve işte o anda gördüm piyanoyu. Ses ondan geliyor olmalıydı ama gelmiyordu. Sadece kulaklarımdaydı tüm notalar. Piyanonun başına geçtim. Ve eski nota kâğıtlarına gözüm takıldı. Bunlar duyduğum müziğin notalarıydı. Mozart'a ait oldukları el yazması oldukları belliydi. Sayfaları çevirdim ve müzik değişti ve değişti... En sonunda Constance'ın el yazısını tanıdım: "Bu Mozart sevgili" yazıyordu.
Müzik sustu ve şimdi her şey huzur bulmuş gibiydi. Notaları yerine bıraktım ve hızlı adımlarla kütüphanenin olduğu odaya yöneldim. Artık o kitabı okumak istiyordum. Kitabın kabında "Rose'a aittir" yazıyordu. O anda "Rose" diyebildim hepsi bu.
Resim: http://sabinerich.deviantart.com/art/Rose-tattoo-colored-454026123
Müzik:Mozart - Piano Concerto No.23 In A Major, K 488 Adagio
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Üç Öykünün Romy'si
Short StoryOkuyan için gerçekten de yaratıcının yazar olduğunu bilmek kolaysa da, Onun için durum farklıydı. Yazarın iyi bir hikaye bulması gerekiyordu belki de. Onun geçmişini yazarken geleceğini biraz düşünmüşken... Onun yaratıcısı yazarı geçmişini iki öykü...
