Siyah Kadar Sevmek

Bölüm 1

18 yaş bi genç kız için kendi ayaklarının üzerinde durma olgunlaşmanın yaşı,oysaki hayat benim çoktan olgunlaşmamı sağlamıştı beden olarak olmasa bile ruhum büyümüştü ruhum fazla büyümüştü insanın 18 yaşında Normal genç kızlar kendi evine taşınırken ben 18 yaş olunca kendi evimden kaçıyordum elimde valizim daha önce yalnız yürüdüğüm o tanıdık sokakta yine yanlız yürüyodum tek bi farkla bu sefer ruhumda yanlızdı yani bi kat daha fazla yalnızdım her zamankinden. Annem 18 yaşına basınca her istediğini yapabilirsin diyodu ve işte hep ve tek istediğim şeyi yapıyodum onlardan uzakda olmak yokluğumu fark edip edemiyceklerinden bile şüpheleyim genelde evden çıkan biri değilimdir daha çok odamda telefonla uğraşan kısacası asosyal olan tiplerdenim Açelyanın evinin önüne geldiğimde kapıyı çalmak için elimi kaldırdım ve o anda kapı açıldı uzun boylu sakallı bi adam çıktı evden önce bana baktı bi kaç dakika sonra siyah paltosunun yakalarını soğuk havayı dağıtmak ister gibi yukarıya kaldırdı ve yürümeye başladı kapının girişinde ayakkabılarımı çıkardığımda ayağım soğuk mermerle buluştu "Açelya"içeriye doğru ilerlerken etrafa bakıyodum ne kadar olmuştu gelmeyeli 1 yıl 2 yıl omuz silkip içeri girdiğimde hiç bir şeyin değişmediğini fark ettim odanın duvarları,eskimiş 3 koltuk, kırık bir mutfak tezgahı ve her zamanki koltuğunda elinden düşürmediği sigarasını içen Açelya gözlerinde yine o hüzünlü ifade beynindeki kurguları en özel biçimde kağıda aktarıyormuş ciddiyetiyle boş duvara bakıyordu "Açelya"diye yineledim ismini gözleri benimle buluştuğunda hafifçe tebesüm ettim şaşkınla oturduğu eski kanepeden kalkarken iğrenç bir ses doldurdu odayı ikimizde yüzümüzü buruşturduktan sonra sırıtık ve aynı anda kollarımızü birbirimize doladık şu 2 yılda kimseyle görüşmek istemediğim için Açelyayıda boşlamıştım ne mesajlarına ne cevap veriyo ne arayıp soruyodum özlemiştim fazlasıyla ilk o kollarını benden çektiğinde karşılık olarak bende kollarımı çektim kaşları çatık bi biçimde bana baktığında şirin olduğunu sandığım bir sırıtışla Açelyaya bakıyordum ilk gülecek gibi olsada her zamanki soğuk tavrını korudu ve bana aynı şekilde bakmaya başladı "Tamam açıklayabilirim"dedim suçunu kabul eden çocuklar gibi beni kolumdan tutup kanepeye çekti ve yine eskimiş kanepenin o gıcırtısı odayı doldurdu bunu pek önemsemeyip bağdaş kurdum "Evden kaçtım"ilk gözleri kocaman açıldı sonra geri eski haline döndü "Elisa tüm bilgileri anlatmanı istiyorum hemen şimdi"
........................................................
Açelyaya tüm yaşadıklarımı anlatırken ki çoğu zaman aileme sövmüştü bende ağlamaya başlamıtım normalde o kadar sulu göz bi insan değilimdir ama bu yaşadıklarımdan sonra incilmiştim sürekli ağlayıp ağlayıp duruyordum ve bu hiçde iyi bir şey değildi cidden "Ya kıyamam ben sana gel şuraya"diyip oturduğu kanepede yer açtı bende ayağa kalkıp Açelyanın yanına sokuldum anasınıfdan beri tanışıyoduk her ne kadar tanışmamız iç açıcı olmasa da -Saçlarımı kesmişti-ikimizinde ailevi yönden sıkıntıları olunca birbirimize sığındık onun bi ailesi yoktu benimde aile kavramına uyacak bi ailem yoktu ve birbirimize sığındık çoğu zaman kavga etsekde ikimizde birbirimizi ne kadar çok sevdiğimizi biliyorduk Açelya bana anne şefkatini verebilen tek arkadaştı ağladığımda sığınacağım tek arkadaş uzun parmaklarıyla göz yaşımı silip saçımı öptü "Mısır patlatalım bide komik bi film açtıkmı keyfimiz yerine gelir"diyip sırıttı ve ayağa kalkıp mutfağa gitti o anladım Açelyada bişey olduğunu hani insan en sevdiği kişinin canı yandığında hissedermiş ya öyle bişey oldu bendede bi sızı oluştu kalbimde mutfağa doğru ilerlerken kapı gürültülü bir biçimde açıldı ve 2-3 adam ellerindeki silahları bana doğrultarak dudaklarını aradılar buz kesilmiştim ne ağzımı açabiliyor ne yerimden kıpırdayaniliyordum ve o zaman anladım panik atağımın tuttunuğunu "Açelya Yalçın nerede"cevap vermek için dudaklarımı araladığımda dilim ağzımın içinde dönüp durdu ve bir türlü dışarıya çıkmadı Açelya içeriye gelirken bu sefer silahlar ona dönmüştü "Bizimle geliyorsun"Açelya ilk onlara baktı sonra bana ben ise hâlâ titriyor ve boş gözlerle Açelyaya bakıyordum bana doğru ilerleyip elini yüzüme koydu ve saçımı öptü "Geri gelecem bekle"diyip silahlı adamlara doğru ilerledi ve hep birlikte evden çıktılar anlamıştım bir şey olduğunu ve eğer Açelyanın kılına zarar gelirse bunu onlara bırakmıyacağıma yemin edebilirim.