Sen benim gönül kırgınlığımdın. Kırılmaz sanmıştım bu gönül. Ama demekki sevdiği tarafındanda kırılabiliyormuş.Ben sana ailem ol,sevdiğim ol demiştim sen ne yaptın pişmanlığım oldun sadece koca bir pişmanlık mübah mıydi bu bana yaptigin? sen artik ilk ve son pişmanlığımsin ben ne yaparsam yapayim gönül affetmiyecek seni. O kadar cok koştu ki peşinden yoruldu koşmaktan, nefesi tutuluverdi, mecali kalmdi yürümeye, hatirliyormusun ? sen bana "kirilan bir bardaktan su içebilirmisin" demiştin bende sana "bardak kirildi diye sen su içmekten vazgectin mi" diye. Evet sen değil belki ama ben vazgectim biliyorum verdigim nasihatların hepsi boşa gitti. Ama artık ne yapacağımı bilemiyorum kalemim tükendi,mürekkebim bitti,ben bittim, bir bu içimdeki yangin bitmedi ateş ya ateş su dökünce sönmesi gerekmez mi?tekrar ne diye alevleniyorsun ki yeter artik ben bitiyorum burada vazgeciyorum herşeyden al hayat al al da başina çal ben gidiyorum,bitiyorum,tükeniyorum,ölüyorum ölen birinin aranizda işi ne
Elveda gitme diyemeyenim Elveda katilim.
