Merhabalar!! Wattpadi silmiştim bu yüzden hiçbir katkım olmadı fakat aklıma esmesi üzerine neler dönüp bittiğine bakmaya karar verdim ve 5-10 yorum bile beni çok mutlu etti ve hevesimi getirdi. Aynı olur mu ya da beğenir misini bende aynı yazabilir miyim inanın hiçbir fikrim yok ama uöarım beğenirsiniz. Öpüyorum sizleri
xxHayatımda çok şey değişmişti gerek sosyal medya olsun gerek gerçek hayatımda olsun. Beni tanımadıkları halde nefret eden insanlar görüyorum. Bence büyük bir ayrıntı. Bana morel veriyorlardı tabii bozdukları kadar değil. Bir şey başarabildiğimi hatırlatıyorlardı. Ama bunun tek sebebinin 11 tane yakışıklı erkekle birlikte çalışmamın ve sürekli beraber olmamın etkisi olduğu aklıma gelince kendimi ölmeliymişim gibi hissediyorum.
Çocuklarla sıradan bir haftasonu geçiyorduk aslında sıradan diye bahsettiğim bi gün ne kadar sıradan olabilirki bunlarla birlikte? Deli dolu, dolup dolup taşan bir gündü. Deniz kenarında bir sürü şeyler yaptık asıl gelme amacımız Cam'in çekimleri dışında.. Tanrım bu çocuk cidden woa
Cam'in nazlarından Taylor'ın salak espirilerinden Matt'in her bol şeye gülmesinden Carter'ın sürekli bir şeyler anlatmasından ve diğer çocuklarında salak salak azının tatlı olduğu fazlasının bunalttığı haraketlerden sıkılmışken youtube kanalıma bakmakta karar kıldım. Baktıktan saniyeler sonra Matt'i çağırmam bir oldu çünkü onun abone sayısına çok yakındım.. buna cidden inanamıyordum bu nasıl mümkün olabilirdi? Umarım bu kadar takipçinin sebebi 11tane yakışıklı değildir ama muhtemelen öyledir.
Aklımdakilerden kurtulup matt değil tüm çocuklara bunu söyledim ve hepsi çok sevindi tabii bunlardan ne bekliyorsunuz ellerinde ne varsa birbirlerine fırtlatıp 'PARTİİ!!!' diye bağırmaya başladılar. Bir an kalıma bizimkiler geldi. Onları çok fazla özlemiştim ama gruptan çıktıklarından beri hiç konuşmadık beni bu kadar çabuk sildiklerine inanamıyordum çocuk gibi davranıyorlar. Aklıma gelmişken aramaya karar verdim ama kimi arayacaktım aklıma direk savaş gelsede son konuşmamızdan sonra özür dilemiş ama herkes gibi davranmıştı ve olan güvenim kırılmıştı.
Ne olursa olsun herkesten fazla bana iyi davranacağını -ne kadar bir şey yapmasamda- biliyordum. Çocuklardan biraz izin isteyip biraz uzaklaşıp Savaş'ı aradım.
Çalıyor, çalıyor... ve alo sesi
Beliz: Tanrım, neler oluyor? Cidden birbirimizden bu kadar uzakken aramızdaki dostluğunda uzak olmasına izin mi vereceksiniz hemde bir şey yapmamışken? Sizin derdiniz ne cidden anlayamıyorum.
Savaş: Ünlü arkadaşların ve hayranlarınla fazla meşguldün ve grupta konuşulmuyordu, nr yapabilirdik beliz?
Beliz: CİDDİ MİSİN? Sizce bu aramızı açmak için yeterli bir sebep mi? O kadar kırıcı oldun ki farkında değilsin. Savaş şuan telefonda konuşmakta iyi değilim gibi bir bahaneyi bile kabul etmiyorum. Söyleyeceğiniz bir şeyiniz varsa şimdi söyleyin yoksa sizi daha affedebileceğimi sanmıyorum.
......
Beliz: Bende öyle düşünmüştüm, iyi bakın kendinize.Morelimin bozulduğu ve gözlerimin dolduğu bariz belliydi.bunu ben bile hissedebiliyordum ama kendimi toparlamaya çalıştım. Arkamı döndüğümde Matt'in orada beni beklediğini gördüm. Bana sarıldı, elleriyle yüzümü avuçlayıp teselli verdi ve tekrar sarıldı. Bunları genellikle Savaş'ın yaptığı aklıma gelince kendimi daha da kötü hissedip ağlamaya başladım. Harika gerçekten! Tam Matt'e tekrar sarılırken bir flash ve kamera sesi duyduk. Kendi açımdan söylemiyorum ama çocukları tanıyan ve hayran olan bir çok kişi vardı. Ve Matt ve benim böyle resimlerimizi çektilerse benim sonum olabilirdi. Sadece çocuklarla video yaptığım için bile yeterince iğrenç yorumlar almıştım. Hayatım 2gün önceye kadar mükemmeldi. Şanssızlığım burada bile benimle birazdan çığlık atıp ağlamaya başlayacağım cidden..
ŞİMDİ OKUDUĞUN
New Life|| Matthew Espinosa
FanfictionEn yakın arkadaşlarından aylıran ve hiç kimsemeyi tanımayan ben bu koskaca şehirde tek başıma nası arkadaş bulacağım? Hemde yaz tatilinde? Evden çıkmamyı ve tüm yaz tatilini evde yabancı dizi izleyerek geçirmeyi planlıyorum. Artık Los Angeles'ta yaş...