LİZGE

Alıntı (gelecekten)

Korku...heyecan ...neydi bu duygunun adı..Yanlış olduğunu bile bile sevinirmiydi  bir insan böyle bir habere...

Ne zamandır hastane bahçesinde ki ağacın  dibinde oturuyordum farkında bile değilim...Elimdeki test karnımda bir canlı yaşadığının  belirtisiydi. ..

"Hey..bayan iyimisiniz "diyen adama baktım. ..Bu adam  neyi diye iyimisin diye soruyordu ..Bu haber karşısında  insan nasıl iyi olmazdı ki!!

"E-evet teşekkür ederim  iyiyim"dedim ve ayağa  kalktım. Bu haberi hemen barana vermeliydim..Yada en iyisi bende unuttuğu anahtariyla  evine gidip ona sürpriz  yapmalıydim....Evet...Evet en iyisi buydu...

Yarım saatlik bir yolculuktan sonra nihayet  lüks apartmanın  önündeydim...O kadar çok heyecanlıydim  ki içim içime sığmıyor du..

Kapıyı açıp eve girdiğimde ilk iş etrafı gezmek olmuştu..Her yer derli toplu ve tertemizdi...Sadece yatak odası biraz dağınıkti  o kadar..Çantamı  vestiyere asıp içeri terliği bulmak için  girişteki  dolapları  karıştırmaya başladım ve görünüşünden  bile pahalı olduğu belli olan bir terlik giydim..Daha sonra hemen yatak odasına geçtim ve dolapları  düzenlemeye başladım. .Yüzümde  anlamlandiramadigim bir gülümseme vardı...Bu beni korkutmuyor  değildi hani..çünkü  yaşadığım  sürece  gülmek yerine hep ağlamıştım. .

Kısa sürede  dolapları düzeltip  mutfağa doğru yol almistim.En sevdiği  yemeği ocağa  koyup tekrardan yatak odasina  geçtim ve çekmecelerdeki  iç çamaşırları ni düzeltmeye başladım..Şu an pancar gibi kizardigimi  biliyordum  ama olsun bunlara alişmaliydim değil mi?

Aklımdan  bunlar geçerken  elime gelen kırmızı  dantel geceliğe  bir anlam verememistim. Belli bir sure sadece baktim.Kimin olabilirdi ki.? Boğazıma koca bir yumru oturmuş, kalbim göğüs kafesimi  zorluyordu. ..Yapmazdi  değil mi?Aklıma gelen olamazdı  olmamalıydı? Derken içerden gelen konuşma  sesleriyle  hayatın  acımasızlığı  bir kez daha yaşamış ve görmüştüm. .Ama bu öyle bir acıydı ki tarifi yoktu..kelimeler bile bu acının karşısında  diz çökmüşken  nasıl anlatılırdı  ki???