Έρωτας κάτω απο τα δοκάρια

Part 12

Είχε περάσει μια εβδομάδα μετά από το συμβάν με τον Γιάννη. Ερχόταν συνέχεια από το σπίτι μου και χτύπαγε το κουδούνι. Δεν με άφηνε σε ησυχία, κάθε 1 ώρα έπαιρνε τηλέφωνο. Παίρνει τηλέφωνο τουλάχιστον 15 φορες την ημέρα. Ο Άρης μου λέει να να το σηκώσω για να μου εξηγήσει. Η μάνα μου ευτυχώς θα ερθει σε δυο μήνες Γιατί ο μπαμπάς μου έσπασε το πόδι του και έπρεπε να κάτσει να τον βοηθήσει. Δεν θα ήθελα να με βλέπει σε τέτοια κατάσταση . Είχα μπει σε μια ρουτίνα. Ξυπνησα στις 2 εφαγα έκλαιψα, πηγα στο δωμάτιο άνοιξα το λάπτοπ και ειδα τα κλασικα Μηνύματα του Γιάννη. Εβαλα να παίζει μια ταινία (ρομαντική) και ξεκίνησα να κλαίω. Κάποια στιγμή χτύπησε η πόρτα του δωματίου μου, πάτησε ποουζ και φωναξα Ποιος μεσα απο τους λυγμους μου

Αρ: Ο Άρης ειμαι να μπω

Ε: Π-περνά

Αρ: Κοριτσάκι μου πάλι κλαις? Είπε και ήρθε κοντά μου. Έκλεισα το λάπτοπ

Ε: εεε τι κάνεις εκεί ?

Αρ: Λοιπόν σήκω αμέσως όρθια

Ε: εεεεεε?? Τον κοιταξα με μια απορια Στα μάτια. Ήρθε κοντά μου και με πήρε στα χέρια, πως παίρνει ο γαμπρός την νύφη ετσι ακριβώς. Με έβαλε μέσα στην μπανιέρα με τα ρούχα και άνοιξε το παγωμένο νερό

Ε: Αρηηηηηηηηη!!!! Σταματά

Αρ: χαχαχαχα Όχι είπε και μου έριξε νερό στο πρόσωπο μετά μου έδωσε την πετσέτα και εγω εβγαλα τα ρούχα μου (Όχι βέβαια μπροστά του)

Ε: Θα μου το πληρώσεις αυτό είπα. Να σου πω μπορείς Ν πας Ν μου φερεις τα εσώρουχα μου ?

Αρ: Ναι είπε και μου έκλεισε το μάτι. Ορίστε είπε και μου τα έδωσε . Πάω να κάτσω στο δωμάτιο σου είπε

Ε: εντάξει του είπα και ξεκίνησα να ντύνομαι

Άρης pov

Αφού της έδωσα τα εσωρουχα της πήγα και καθισα πάνω στο κρεβάτι της. Τότε θυμήθηκα τον Γιάννη. Βγήκα έξω στο μπαλκόνι και τον πήρα τηλέφωνο

Γ: Ναι ? Άρη εσυ ? Είπε με μια χαρά και ευγνωμοσύνη στην φωνή του. Του είχα πει πως θα τον έπαιρνα τηλέφωνο .

Αρ: Ναι εγώ είμαι . Λοιπόν σε 10' έλα σπίτι μου να μιλήσεις στην Αφροδίτη. Το καλό που σου θέλω Ν της μιλήσεις γλυκά

Γ: Ναι ναι σε ευχαριστώ πολύ Άρης είπε και έκλεισε το τηλέφωνο

Δεν ξέρω άμα έκανα το σωστό αλλα αλήθεια δεν μπορούσα να την βλέπω έτσι. Είχα ακουμπήσει τα χέρια μου στα κάγκελα και είχα ρίξει όλο το βάρος πάνω τους. Χάζευα την θέα και σκεφτόμουν διαφορά πράγματα. Σκεφτόμουν πόσο τυχερός ειμακ με την Χριστίνα και πόσο πολύ αγαπώ την Αφροδίτη τόσο πολύ.