Varun gece yarisi yine benden istedi yardimi. Yavasca beni durtup kapiyi gosterdi. Plani uygulayacagini anlamistim. - Roy ve Jensen' a haber verseydim? Dedim sorar gibi kisik sesle. Kolumdan tutup mutfaga goturdu. Kolumu birakip icki dolabini acti ve icinden bikac icki alip bana verdi sonra kendinde bikac tane alip butun katlara dokmeye basladi. Sansliydik cunku kameralarda ikimizde cikmiyorduk. Roy su icmek icin mutfaga giderken bizi fark etti ve kisa bir azarlamadan sonra Jensen'i uyandirdi. Biz hizli adimlarla cikisa yururken Varun elindeki kibriti cakip bir sure atese bakti. Ilk defa aklindan gecenleri okuyamiyordum ama iyi seyler olmadigina eminim. Atese bakarken parmaklarini gevsetti ve kibrit yere dustu. Alevler yavas yavas ickinin dokuldugu yerleri dolasti ince bir cizgi halinde. Biz kosarak giderken Varun yavas yavas geri gidiyordu. alevler ust kati sararken cocuklarin cigliklari yetimhanenon soguk koridorunu isitan alevde boguluyordu. Biz disari ciktigimiz da Varun hala icerdeydi. Alevler yetimhaneyi tamamen sarip cigliklar yukselince gozuktu Varun yanimizda.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Durup oylece eserine bakti. O Varun Dhawan'di. Katillige attigi ilk adimi 5 yasiinda yetimhane yakmasi olan kucuk bir cocuk.. Onun yasindakiler annesinin adini bilmezken kanla lekelenen cocuk... Cigliklari duydukca bir tek Jensen ve Varun etkilenmedi. Roy ve ben titriyor ve sessizce agliyorduk. Jensen atesin ta kendisiydi. Varun'sa atesle dans eden cocuk...
Cok gecmeden polisler geldi ve bizi karakola goturduler hem sakinlestirmek hem sorgulamak adina. Roy ve beni revire goturup sakinlestirici yaptilar. Varun ve Jensen'ida sorgu odasina goturduklerini gormustum. Yarim saat sonra bir kadin yanimiza geldi ve Roy'la benim durumumuzu sordu hemsireye. Daha sonra odadan cikip sorgu odasina yurudu. Sorgu odasindan kucaginda Varun ve yaninda Jensen'la geldi. Varun uyuya kalmisti. O kadar tatli bir goruntuydu ki... Gulumsedim kendi kendime. Hadi cocuklar gidiyoruz. Dedi kadin kendj gibi sevecen ve tatli sesiyle. Hepimizi arabasina toplayip evine goturdu. Ust kattaki odaya goturdu. Varun'u 2 ranza bulunan odaya goturdu. Roy kadinin pesinden gitmisti ama Jensen ve ben durup etrafi inceledik giris katta. Roy bize "gelin" isareti yapinca bizde gittik yanlarina. Kadin Varun'u ozenle yatirip ustunu orttu. Alnina ufak bir opucuk kondurup iyi geceler melegim diye fisildadi. Ardindan bize donup benimde basimi oksadi. Basima opucuk kondurup " Iyi geceler findik" dedi. Roy ve Jensen'inda yanagindan opup cikti odadan. Varun' a baktim ben. Onun ustunde yatacaktim. Ama yuzunu gorememek sıktı canimi. Roy ranzayi ritip birlestirdi ve benide Varun'un yanina yatirdi. "Hadi iyi geceler prenses."diyip gulumsedi. Roy'da Jensen'da bana hep abim gibi davranmisti. Basimi Varun'un yastigina koyup elini tuttum. Ona bakarken dusundum. Melek olmasi gereken oydu... Kurt gibi vahsi bir varlik ona yakismamisti. O bir melekti. Bir azrail... Aklima o insanlarin cigliklari gelince kulaklarina bastirdim diger elimi. Bir anda sicrayarak uyandi Varun. Hemen su icirdim. Nefes nefeseydi ve terlemisti. Bir sure sakinlesemedi. Basini oksadim ve sakinlesmesini bekledim. Biz sessiz bir alfabeyle de anlasiyorduk. Bakislarla... Hem ben onun aklini okuyordum. Problem yoktu. Ama bugun nedensiz hicbir duygusu anlasilmiyordu. Algilarini kapatmisti sanki. - Sen benim melegimsin... Ilk defa bogurtlen rengi hasret kaldigim dudaklarini aradiginda dokulen kelimeler bunlardi. Sok olmustum. Gozlerim buyudu ve doldu. S..sen? Dedim saskinlikla Evet anlaminda basinj salladi. Roy ve Jensen bizi tek hamlede yukari cikardi ve Varun'un omzuna vurdular. - Madem konusuyodun bizi niye yordun it?! Dedjler ayni anda. Roy ve Jensen Varun icin cok cabalamislardi ama Varun onlari umursamamisti bile. Omuz silkti yine umursamaz bi tavirla. Roy: Her neyse. Simdi ki konumuz Bermuda. Jensen: Sen simdi Bermuda ne bilmezsin. Varun: Seytan Ucgeni Roy: Yagniii sayilir. Jensen: Seytani guclere sahip 3 ozel varlik. Roy: Alfa Beta ve Lucifer. Jensen: Alfa kurt, Beta vampir, Lucifer seytan. Varun: Ee bunlardan banane? AMAN TANRIM SESI O KADAR GUZEL KI... Jensen: Sen bir Alfa'sin. Varum histerik bir sekilde gulup cok guzel hikaye dedi ve ravzadan indi. Roy'un arkasindan seslenmelerine aldirmadan yurudu. Bahcede buldum ve kolunu tuttum. Gozlerime bakti. O kadar guzel bakiyordu ki... Siir gibi... ••• 3 yil once••• - Askim!! Norah ve Minty'le bara gidiyoruz! Roy tasiycak bizi! Dedim calisma odasinda aylardir ugrastigi projesini duzenleyen Varun'a yatak odamizdaki aynanin karsisinda makyajimi duzeltip seslenerek. Hemen calisma odasindan cikti ve dudaklarima uzun sayilamayacak kadar kisa kisa sayilamayacak kadar uzun bir opucuk kondurup gulumsedi. Tehlikeli bir gulumsemeydi bu. Eger birinin size yaklastigini hissedersem.. dedi eli arkamdaki fermuara gitti ve yavasca kapatti. Bu ikinizinde sonu olur diye fisildadi. Tehlikeli bi o kadar sexi ve karizmatik bir ses tonu vardi. Guldu hafifce. Bende ona yakin bir tonda fisildayarak: Eve kiz atarsan kiza dokundugun her yeri keser , senin eline veririm.. diye fisildadim. Yanagindan opup disari ciktim. Varun'la 5 yildir harika ve sorunsuz bir iliskimiz vardi. Nadiren kavga eder hic ayrilmazdik. Cok sinirlendigimizde agzimiza geleni der, ne bulursak firlatirdik birbirimize. Sonra gozlerimiz dudaklarimiza kayar, tartistigimiz konuyu unutup sabahlara kadar sevisirdik. Birbirimizi hic aldatmamis,goz ucuyla bile bakmamistik bir baskasina. Cok asiktik birbirimize. Aldatma mevzusu dusunulemez bir seydi. Kapiya Roy'un luks arabasi yanasti. On tarafta Norah oturuyordu. Arka kapiyi acip bindim. Minty gelemiycek. Dedi Norah uzgun bir sesle. O an benimde moralim bozuldu. Minty cok sirin bir kizdi ve her zaman bizi guldurecek bir seyler bulurdu. Onu cok severdim. En best dostlarimdandi. Bara gittik. Dirje bar tezgqhina yapisip Varun'la hep ictigimiz ickiden istedim.Norah bir arkadasini gormus onunla konusuyordu. Roy yanimdaydi. - Varun'la nasil gidiyor? Dedi. Roy ve ben eskisi gibi degildik artik. Amy demiyodu kimse artik bna mesela. Varun Athena'ya benzetirdi hep beni. O yuzden hep Athena'm derdi. Artik bana herkes Athena diyordu. Aliskanlik olmustu. Varun'la ben beraber olduk olali soguktu Roy bana karsi. - Iyi dedim gelen ickimi yudumlayarak. - Norah arkadasiyla eve gececekmis. Gitti. Dedi. - O zaman bizde gidelim. Diyip bar sandalyesinden indim. Elini belime koyup oturttu. Takilalim biraz diyip beni bar tezgahina yatirdi. Kalkmak icin hamle yapinca elini gogsume bastirip hafifce sıktı. Inledim istemsiz. Canim acidi ve saskindim. Napiyosun ya!?! Diyip itmeye calistim. Ise yaramiyordu. Her seyiyle beni bar tezgahina yatirmis ustumde duruyordu. Eli bacak arama gidince parmagimdaki tuyler bile diken diken oldu. Ciglik atmak icin agzimi acinca elini bastirdi. Bacagimi oksuyor bir yandan da gozlerime bakiyordu. Ben coktan aglamaya baslamis tepiniyordum. Beni kucagina alip arka tarafa tasidi. Hickira hickira, bagira bagira agladim. Yirtiyordum kendimi. Durmuyordu lanet olasi. Yillardir guvenmistim oysa ben ona. Abim gibi olmustu o bemim icin her zaman. Alt tarafimda hissettigim aciyla gozlerim kaydi ve pes ettim. Bitmisti. Hayatim... Varun'la hayallerim... Ben simdi nasil bakacaktim Varun'umun yuzune? O bana o kadar cok asikken ben nasil boyle bir hata yapip teslim etmistim kendimi?Bagirdim. Agladim. Ciglik attim. Tepindim. Hic bir ise yaramiyordu. Ben kacmaya calistikca uzerimdeki baski artiyordu. Beni oylece birakip gittiginde gunes yeni doguyordu. Odaya sizan isiktan gozlerim kamasinca anlamistim gunesin dogdugunu. Aglamalarim yerini hickiriklara birakmisti. Cigliklarim ses kisikligina... Nasil olabilirdi bu? Bana Alfa'mdan baskasi nasil dokunabilirdi? Ben nasil yasardim bu utancla? Saatlerdir calan telefona bakmaktansa aglamayi tercih etmistim. Varun ne kadar merak etmistir kim bilir... O beni bu kadar cok severken benim yaptigim kalbimin sıkısmasına sebep oldu. Bikac saat sonra kendimi zorlsyip banyoya attim. Aglayarak ruhumu soymak istercesine derimi tirnakladim. O an oracikta olmek istedjm. Bu utanc verici olay icimde kalmisken. Buz gibi su icimdeki yangini sondurmedi. Tirnaklarimin battigi yerler suyu kirmiziya boyadi. Kendimden nefret ediyordum... Cok kirliydim simdi... Zaten Varun'u hak etmedigimi bilerek ona dokunuyordum simdi tamamen kaybetmistim... Kuveti doldurdum. Evet karar vermistim. Burda suan intihar edicektim. Kendimi bogarak... Su yavas yavas yukselirken kapinin kirilma sesini duydum. Varun bemi ariyor olmaliydi. Athena? Diyerek bir yerlere baktigini hissediyordum. Kalbim bir kez daha sancidi. Ne cok sevmisti be...Kizmiyim kusmiyim diye tek basjma disari cikmama izin verecek kadar.. Bir kere ozin vermedi diye hastanelik yapmistim ikimizi. O da artik izin veriyordu tanidiklarla gitmeme. Banyoya geldiginde kuvete uzanmis basimi kuvetin bas kismina yaslamis bos bos tavana bakiyordum. Neyin var boyle????dedi telasla yanima geldi ve basimi oksadi. Her moralim bozuk oldugunda yaptigi gibi... Gulumsedim istemsiz. Guzel seyler yasatmisti bana... Hic sevilmedigim kadar sevmisti ufacik kalbiyle... Bos ve anlamsiz bir sesle herseyi anlattim tavana bakarak. Gerildigini goruyor ve hissediyordum ama giki cikmadi. Su tamamen doldugunda basimi kaydirmadan once dogrulup dudagina upuzun bir opucuk koydum. O sadece hissetmekle yetindi. Geri cekildim. Elim yanagindaydi. Hafifce oksadim din ben tras ettigim halde yavas yavas cikan sakallarini. Elimle guldurup bastim parmagimi gamzelerine. Buraya gom beni... dedim tam gamzesinden opup. Sonra geri cekildim. Ben simdi basimi sokcam. Bastir olur mu? Hayatini daha da karartacak olan birjnden intikam alir gibi.. diyip tekrar uzandim kuvete. Basimi kuveti tabanina yasladim. Yavas yavas nefesim kesiliyordu. Basimi kaldiracagim sirada beni suya bastirmadigini fark edip elini tuttum. Bastirdim basima. Cok gecmeden karanlikti hersey...
