Artik sadece esma ve ben kalmistik ve bu konular hakkinda konusmayi biraktik hatta 1 haftadir konusmuoruz bile eski zamanlarimizi ozledim beraber sinemaya gitmemizi kampa gitmemizi kendimden nefret ediorum o gun cagir demeseydim simdi herkes hayattaydi artik sadece esma ve ben kaldik bu yasta bu olaylari kaldiramiyorum artik kimle savasicaksam gelsin yada gelmiosa ben cagiririm hemen mumlari hazirlamaliyim acaba esmaya haber versem mi aslinda belki bugunden donra baska kimseyi goremem bence tanidigim herkesle vedalaşmalıyım once esma sonra diger tanidiklarim ve mezarlik... Esmayi aradim ve herzamaki kafemize gittik onu cok sevdigimi soyledim en iyi arkadasimin o oldugunu soyledim ve sohbete basladik ve ben o kadinin yanina gittigimi ağizimdan kacirdim ve yarin yapicagim cagirma olayinida o da bana anca beraber kanca beraber dedi bensiz birsey yapamassin dedi ve daha mantikli bir sey yapmak icin kandinin evinin yolunu tuttuk kadina artik biktigimi yanimdaki herkesi kaybettigimi soyledim o da bilirim bu duyguyu dedi merak etme benim gibi sende yeniceksin onu diyip bana sarildi peki ne zaman gelicek dedim o da biz bilemeyiz ama o eve o istemeden girersen ne olur bilmiorum dedi ben artik ailemi tehlike altina atmak istemiorum o her neyse onun karsisina cikicam diyip ordan ayrildim
