Third person's
Its been a week ng huling magkita sila Jihoon at Cheol.
Honestly nagaalaala na si Jihoon. Wala daw silang balita about kay Cheol. Even Cheol's parents, hindi rin nila alam kung na saan ang anak nila.
Because of this, this made Jihoon worried. Sinisisi niya sarili niya, dahil daw sa kanya nawawala ngayon si Cheol.
Pero sabi ng mga kaibigan niya na wag sisihin ang sarili dahil hindi niya 'to kasalanan.
All of the boys were just sitting, hinihintay na magreply sa kanila si Cheol when the telephone rang.
Mingyu got up from his seat and answered the phone.
"Hello... Tita kayo po pala... po?... nakita niyo na po si Cheol hyung!?" Napalingon lahat sila kay Gyu na kausap ang nanay ni Cheol.
"Nasaan po siya?... nasa nasa ho-... okay po tita... pupunta na po kami." Binaba Mingyu ang telepono at napabugtong hininga na lang sa nalaman.
"Oh. Nasaan daw si Hyung?" Tanong ni Seokmin.
"Na sa..."
"Na sa?"
"Na sa ospital..." nang marinig ni Jihoon yun, mabilis siyang kumaripas ng takbo patungo sa ospital.
"Jihoon, saan ka pupunta!!" Sigaw ni Soonyoung pero hindi na ito sinagot ni Jihoon at patuloy lang sa pagtakbo.
~~~~~~~~~~~~
5 Chapters left