İstanbul dan İzmir'e uçak ile gelmiştik.Belki de bu son uçağa binişim olacaktı.Yolcuğumuz esnasında benim kusmam dışında hiçbir sorun yaşamadık.Olabildiğince annemden gözlerimi kaçırdım oysa sadece bana bakmakla yetindi.Aramızda görünmez bir duvar vardı.Fakat bunu sadece ikimiz görebiliyorduk.Anneme kızgın değil kırgındım.Bunca olandan sonra en son benim haberim olmuştu ve dahasında benim sorularımı yanıtlamaya tenezzül bile etmemişti.Babamsa beni bir kerede silip atmıştı.Ben onu bukadar çok severken , değer veririken.Onun gözünde bukadar değersizmiydim? O sırada telefonuma bir mesaj geldi.
*********
-Birine ne kadar değer verirsen, okadar değersiz olduğunu anlarsın.
Ellerim titriyordu.Bu kimdi şimdi?Bu bir şaka falan mı ? Kim olduğunu düşünemeyecek kadar sorunum vardı.O sırada uçağımız İzmir Havalimanına gelmişti.
-Yolcularımızın Dikkatine İzmir'e gelmiş bulunmaktayız!!Lütfen Kemerinizi Çıkararak Yavaş bir Şekilde Uçaktan İnin.-
Hava limanında bir süre bekleyerek taksiye bindik. Yarım saat sonraysa dışı kırmızı boyayla kaplı , ufak ve bakımsız,eski bir apartmanın önünde durduk. Arya hadi iniyoruz. Ne yani biz burda mı yaşayacaktık? Ruhsuz bir şekilde taksiden indim.Annem bavulları taşırken mecburen ona yardım etmek zorunda kaldım , istemeyerek de olsa bavullarımızı içeriye kadar taşımış oldum. Soğuk bir şekilde
-Odam nerede diye sordum.Tam karşımız dedi.Bavulumu bir hışımla çekerek odama sürükledim ve kapıyı sertçe çarptım. GÜM! Ses odamın her yerine yayıldı.
*********
-Hoş geldin yeni evine asi kız .Galiba biraz mutsuzsun .
Oha artık bütün sorunlarımın üzerine birde izlenıyormuydum?Bende mesaj yazmaya karar verdim.Belki tüm sinirimi ona patlarsam biraz olsun rahatlayabilirdim.
*******
-Galiba seni biraz korkuttum.Hala tanışmamız için bir şans var mı ? Ben Utku.
*******
Numarını yok ederek gizemli olduğunu falan mı sanıyorsun . ? Tanışmamızi için bir şans olmadı.Olmayacakta.
*******
-Asi olduğunu söylemiştim.Peki öyleyse yakın zamanda görüşeceğiz.
-Ya olum telefon sapığı falanmısın ? Defol bidaha da mesaj atma. Paronayak gibi her attığım adımımı izliyorsun ?
******
-Bir nevi.
Yakın zamanda görüşeceğiz de neydi? Dalga geçiyordu herhalde.Yeterince korkmuştum ben için en hayırlısı telefonu kapatmak olacaktı.Yoksa dahada mesaj atıcaktı.
Önce ailemin kavgası sonra resmen baraka gibi eve yerleşmemiz birde üstüne telefon sapığı. Bundan sonra başıma ne gelicekti çok merak ediyorum.Herneyse yeni odamdan bahsetmek gerekirse pardon oda diyorum , 4 duvar içerisine sıkıştırılmıs bir yatak bir komidin ve dolap. Evet benim ''YENİ ODAM'''sadece bunlardan ibaretti. 3 gün sonra okullar açılacak.Benim içinse yeni bir cehennem.
-ARYAAAA YEMEK HAZIR
-Geliyorum Anne!
Neredeyse üzüntüden 2 gündür yemek yemiyordum. Şuan için bunun en büyük ispatıysa uçaktan beridir karnımın guruldamısıydı.
Masada makarna ve kola vardı.Hayret annem makarna yapmayı biliyordu.Şaşırmıştım doğrusu.Eski evimizde ellerini yemeğe bile sürmeyen annem şimdi makarna yapmıştı.Bravo.Umarım her gün makarna yemek zorunda kalmam. Bu düşüncelerin arasından 1 tabak makarnayı silip süpürmüştüm.
Beğendin galiba?
Söylediğini duymazdan gelerek odama doğru yürüdüm.Kısasa kısas işine gelmeyince nasıl konuşmuyorsa bende konuşmayacaktım.Odam çok cansızdı bende kafamı dağıtmak amacıyla süslemeye karar verdim.Eski odam gibi olmasa da alışacaktım.Alışmalıydım.Çünkü başka bir çarem yoktu.Kalpli stıckerlerimi dolabama yapıştırarak başladım , kıyafetlerimi yerleştirdim,ayıcığımı komidinin üzerine koydum.Duvarlaraysa duvar süslerimi yapıştırdım.Eskiye nazaran daha iyiydi.O sırada bavulumda bir şey dikkatımi çekti.
Geçen yılki doğum günümde babam ile olan fotoğrafımız ve arkasına sıkıştırılmış küçük bir not. ^^Belki yanına almak istersin diye düşündüm asi kız .^^O sırada babama olan nefretım geri geldi .Hiç düşünmeden fotoğrafı yırttım ve çöpe attım ,arkasından SENDEN NEFRET EDİYORUM diye tüm sesimle bağırdım.O sırada annem duymuş olacak ki koşa koşa yanımda geldi.
Birtanem iyimisin?
-Değilim , tamam mı ? İyi falan değilim.Artık bu babam ile olan kavgalarınzdan daha sonra beni buraya peşinden sürüklenmenden , okadar üzüldüğümü göre göre hiçbir şey olmamış gibi davranmadan , bu sorumsuz hallerinden BIKTIM.
Annemse baya bir şaşırmış ve korkmuş olacak ki yüzü endişeli bir hal aldı.Sanki bir şey söylemek istiyormuşta söyleyemiyormuş gibiydi.Bunu anlayabiliyordum.Ağzını bir-iki defa açıp bir şey söyleyecek gibi oldu fakat sonra yeniden sustu.
-Bak bu tarz meseleler baban ile bizim aramızda. Sana söz veriyorum.Eski yaşantımıza geri döneceğiz.Yeni bir iş teklifi aldım yarın görüşmeye gideceğim.
-YA SEN HAĞLA NEYDEN BAHSEDİYORSUN.AİLEMİZ YOK ARTIK DAĞILDI.! LÜTFEN ODAMDAN ÇIK.
-Sen bilirsin kızım. Diyerek odamdan çıktı.Bu neydi şimdi? Trip atma dönemi başlamıştı.Gitsin bu saaten sonra umrumda bile değil.Benim varlığımı bile umursamayan birini ben neden umursuyorum ki?Bu günün çabuk bir şekilde geçmesini sağlamanın en büyük yolu uyumaktı galiba veya şarkı söylemek.Ama en iyisi uyumaktı.Kapımı 3 kat kilitledim .Vakit kaybetmeden hemen uyumak için Minion Rushlu pijamalarımı giydim ve uyku bandımı takarak uyumaya çabaladım.
