ROL

6. BÖLÜM ( !SAVAŞ! )

Hatırlatma

" Ne oldu ? " Gökay'ın sorduğu soruyla omuzlarımı silkdim . Sanırım Gökay'a alışmıştım . O da başını onaylar anlamda salladı ve elimi tuttuktan sonra koridor da yürümeye devam ettik .

Günümüz 

Arabadan inince ellerimiz yine birleşti . Yabancılık çekmemiştim . Gökay'ın ve yanın da kaldığı arkadaşının evi en az bizim ki kadar büyüktü . Koca bir bahçesi vardı . Arkada ki küçük havuz evi hem lüks hem de sevimli yapıyordu . Gerçi Gökay'ın böyle bir amacı olduğunu düşünmüyordum. Gökay ile hala el ele iken kapıya kadar gelmiştik . 

Anahtarı kapıya sokmak için elini elimden çekti ve kapıyı büyük bir başarı ile açtı ben genelde üç veya dört kez denerdim .Birkaç adım attıktan sonra eve tamamen giriş yapmıştık .  Evinin içi oldukça genişti . 

Zaten dışarıdan da anlaşılıyordu . İçeri girdiğimiz de bizi koridor karşılıyordu koridor uzun ve genişti . Gümüş ve beyaz renkler hakimdi . Kapının hemen sağında da düz ve klasik bir merdiven vardı . Biraz ilerledikten sonra soldaki kapıdan içeri girdik . Gökay konuşmaya başladı ,

" Öncelikle sana evi tanıtayım . Alt katta mutfak , salon , iki tane de oda var odaların birini oturma odası olarak kullanıyoruz diğerini kullanmıyoruz . Bu arada alt katta Bir tane de ortak banyo var . " Gökay bunları anlatırken alt katta ki gezme işimiz de bitmişti . Geri döndük ve merdivenlerden çıkmaya başladık .

 "Seninle ufak bir sevgili oyunu oynayacağız . " Gökay'ın dediği şey beni şaşırtırken , Gökay şaşkınlığımı giderecek şeyler söylemeye başlamıştı . 

" Savaş yabancılardan pek hoşlanmaz rahatına düşkündür de . Zaten sabah tanışırsınız . Biraz uyuzdur . Vurdumduymaz ve her ne kadar gamsız gözükse de her şeyi içine hapseder . Bil diye söylüyorum . Sonra kavga falan çıkmasın . Senin benim sevgilim olduğunu zannederse sana iyi davranacaktır . Pek sevgili değiştirmem de ." son söylediğini böbürlenerek söylemişti . Ne cevap vereceğimi bilemedim ve bu durumda ağzımdan çıkan , 

" Tamam " kelimesini en iyi cevaptı . Ardından önüme döndüm merdivenleri çoktan çıkmış koridor da yürüyorduk . Gökay eliyle sağda ki odayı gösterirken ,

" Burası benim odam . İstediğin zaman gelebilir yardım isteye bilirsin . " odasını tanıtırken aynı zaman da da ondan yardım alabileceğimi göstermesine şaşırmamıştım . O demese de ben girerdim ya zaten neyse . Koridorun sonunda ki odayı çenesi ile işaret ederek konuştu ,

" Orası da senin odan hadi geç dinlenmen gerek . " beni düşünen ve bana değer veren insanların olduğunu düşünmek ne kadar da güzel bir his böyle .

Gökay odasına çoktan girmişti bende odama doğru yürümeye başladım . Odanın kapısının önüne gelmeden hiç beklemeden sıcak ellerimle kapının kulpunu kavradım ve hiç düşünmeden içeri daldım . Dalmaz olaydım . Kapıyı açmamla tiz bir çığlık basmam bir olmuştu . Yani maden içeri de uygunsuz şeyler yapıyorsunuz bari kapıyı kilitleyin değil mi yani . 

Ben bunları düşünürken birden kolumda hissettiğim benimkilere oranla soğuk olan ellerle kendime gelmiştim . Beni sarsarak seri bir şekilde koridora sürükledi ve ardında kapıyı kapatmayı ihmal etmedi . Belli bir süre birbirimize baktık . Tanıdık siması üzerine çok şaşırmıştım . Çok ama yeterinden daha da çok benziyordu ama o kişiyi hatırlamak istemiyordum . 

Unutmak ve bir daha sonsuza kadar hatırlamak istemiyordum yalan söylüyorsun asıl hiç unutmak istemiyorsun iç sesim her ne kadar benim zıddım konuşsa da ben haklıydım . Haklı olmasam da böyle olması gerekiyordu . Yıllar sonra karşıma çıkmaya hakkı yoktu . Bu bana karşı yapılan bir haksızlık olurdu . Ben düşüncelerimle boğuşurken Gökay'ın arkadaşı ,     

" Sen kimsin ? " diye sormuştu . Sesi sorudan çok hesap sorar gibi çıkmıştı . Aynı soruyu bende ona soracaktım . Her halde bu Gökay'ın bahsettiği gıcık arkadaşı . Hemen Gökay'ın oyununa ayak uydurdum ve ,

" Ben Gökay'ın kız arkadaşıyım . Peki ya sen kimsin . Yada dur her halde sen şu Gökay'ın anlaşamaya bilirsin dediği gıcık arkadaşısın . " Gökay'la arkadaşının arasını bozmak gibi bir niyetim yok ama bu tanıdık simayı gıcık etmek istiyorum . Belki de onu üzmek istiyordum . Yada ona benzeyen bana onu hatırlatan herşeyi . Konuşmamı sürdürdüm , 

" Gökay bu oda da kalacağımı söylemişti ama neyse ben Gökay'a söylerim bana başka bir oda ayarlar ya da salon da yatarım ben . " iğneleyici konuşmuştum ve bu da onun farkındaydı 

" Gökay'la aynı oda da kalacağınızı düşünmüştüm . " onun da bana alttan alttan laf sıkıştırmak istediği ve beni sinirlendirmek istediği apaçık ortadaydı . Amacına ulaşmıştı da . Beni de yanında ki kızlara benzetmişti pislik ne olacak . Tam ağzımı açmışken Gökay'ın sesini duymamla ağzımı kapatmam bir oldu . Ardından bir kaç büyük adımla yanımıza geldi ve güler yüzüyle , 

" Tanışmışsınız bile " sesinde bir ima ya da başka bir şey görememiştim . Gayet ciddi bir şekilde sormuştu . Gerçekleri söyleyerek , 

"Tam tanışamadık . Mesela arkadaşının ismini bile bilmiyorum daha " diyerek özet geçtim . Gökay lafımı bitirmemi bekliyormuş gibi hemen ardımdan , 

"Tanışın o halde ." Gökay'ın lafı üzerine istemsiz olarak kafamı salladım ve elimi arkadaşına doğru uzattım . Yüzümden isteksizliği silememiştim ne yazık ki . Tanıdık siması bir süre yüzüme baktı ve elini uzattı hala yüzüme bakıyordu hatta gözlerimin tam içine bakıyordu . Adeta aramızda yarışıyorduk . Tabii ki de gözlerimi çekmeyecektim . Tanışmayı başlatmak amaçlı , 

" Ben İklim " Allahdan ağzımdan yanlışlıkla falan Aral çıkmamıştı . Her ne kadar tam alışamasam da alışmıştım artık . Gökay'ın arkadaşı da beni fazla bekletmeden kendini tanıttı ve aklıma bir tane daha soru işareti eklendi bu seferkinin yanında ünlem de vardı korktuğum ismi söylemişti benim düşünmeye korktuğum duyduğumda sağır olduğum söylediğimde dilimin yandığı ismi söylemişti . 

'Savaş' 

            

                                                                                       *SON* 

Bu bölümü de bitirdik bir yanlışlık olduğu için bölüm yarım gelmişti . Bölümü baştan okursanız sevinirim . Yorumlarınızı lütfen eksik etmeyin . Beğenirseniz de minik yıldıza basmayı unutmayın... :)