Eve doğru yol aldık. Hem salakça gülüyoruz hem de birbirimize bakıyoruz. Böyle devam ederek eve vardık sonunda emir birden durdu ve önce beni baştan aşağı süzdü ve sinsi bi gülüşle bana baktı. Doğrusunu sölemek gerekirse biraz şüphelendim ve korktum acaba geri mi dönseydim Sevdalarda kalırdım. Emir hala bana bakıyo sonunda masum bi gülüş atarak "Annem böyle güzel bi kızı karşısında görünce çok şaşırcak". "Hadi içeri girelim üşüdüm". (Kapıyı çaldık ve annesi güler yüzle açtı). Emir annesinin yanağına bir busecik kondurup "tanıştırayım anne arkadaşım Esra". Ne yapacağımı şaşırdım elini öpmelimiydim acaba of Esra yine saçmalamaya başladın öpceksin tabi. Küçük adımlarla yaklaşıp Elini öptüm. Annesi beni baştan aşağıya süzdükten sonra "nasılsın kızım iyimisin acıktın mı yemek hazırlayım mı".
-iyiyim sağolun efendim tokum." Emir neden sırıtıyodu acaba aman annesine gülüyodur sana gülcek hali yok off kesin bana gülüyo yine neyaptım acaba aman yine basladin kendi kendine konusmaya neyse". Emirin annesi: kızım kapıda niye bekliyosun buyur gel iceri bu arada bana efendim falan demek yok arzu anne desen yeterli". "Peki arzu anne". İçeri girdik ve kalıcağım odayı gösterdi oda bayağı büyüktü ne diyeceğimi şaşırdım kısık ses tonuyla "teşekürler arzu anne". Gece yatarken aklıma gelip durdu normal değildi hayatımda öz annemden hariç kimseye anne dememiştim çok garip geliyodu aman Esra basladin sacmalamaya yarın okul var unutma erken uyuman lazim derken çoktan uykuya dalmışım bile. Uyandığımda karşımda arzu anneyi gördum. "Uyandın mı kızim hadi kalk kahvaltiyi hazirladim bugün okulun ilk günü geç kalmayın"."tamam arzu anne üstümu giyip geliyorum". Üstümü değiştirip hızlıca mutfaga gittim malum çok acıkmıştım masa süper görünüyordu "günaydın" diyerek masaya oturdum ve yemek yemeye başladım. Herkez bana bakıyodu sanırım rezil oldum Emir dalga geçercesine"küçük hanım çok acıkmış"diyincede normal olarak utanmıştım. Arzu anne guldu "hadi yiyin çocuklar geç kalıcaksınız. Emir yemeğini bitirir bitirmez kalkti ve çantasını alıp okula gitmek icin kapıya doğru yürudu annesi "Emir beklesene olum arkadasini" emir aşağılayıcı bir tavırla "o kendisi gidemezmi okula" diyerek kapıya doğru yürümeye başladı. Acaba Emir neden böyle davranıyodu dün çok iyiydi aman neyse Hizlica bende cantami alip emirin peşinden gittim. Birden kapı çaldı kimdiki acaba bu. Herkez kapıya bakıyo du Emir telasli gibiydi Esra sen yukarı çık dedi "neden" yüksek bir sesle "Esra sana yukarı çık dedim ". "ne bagrıyosun ya tamam cıkıyorum". Arzu anne yuksek Sesle "noluyo olum". "Yok bişi anne yok" diyerek Kapıyı açtı.
Evet arkadaşlar bu bölümde buraya kadar okuduğunuz için teşekur ederim yorumlarınızi ve votelerinizi bekliyorum sonraki bolumde gorüsmek uzere sizi seviyorum canlarim :)) *-*
(Sonraki bölüm en kısa zamanda eklenecek )
