Scar of the Force

Η καταδίωξη

Αν σας αρέσει ή ιστορία βαλτε ένα αστέρι και αφήστε ένα σχόλια :*
(Ή εικόνα στο εξώφυλλο αντιπροσωπεύει την Alicia με τα σημάδια)

Ήταν παγωμένα..
Όλα ήταν θολά καθώς άνοιγα τα μάτια μου .
Ένιωθα ένα ύφασμα λευκό να ακουμπάει το δέρμα μου.
Ήταν ένα απλό λιτό φόρεμα σαν αυτά του νοσοκομείου.
Νοσοκομείου ;;;
Σύκωνομαι απότομα από ένα είδος κρεβατιού με σκούρο γκρι κάλημα και άρχισα να εξετάζω το χώρο γύρω μου.
Βρισκόμουν σε ενα μικρό δωμάτιο με γκρι τοίχους το οποίο έμοιαζε πολύ με δωμάτιο νοσοκομείου αφού είχε όλα τα απαραίτητα για την περιποίηση ένως ασθενή .Παρατήρησα σε ένα μικρό τραπεζάκι δίπλα στο κρεβάτι ότι ήταν ακουμπισμένο πάνω εκτός από όλα τα χάπια και άλλα ιατρικά αποθέματα ένα κυλινδρικό μακρύ αντικείμενό με πολλά εξαρτήματα πάνω του και ενα μεγάλο κουμπί στο πάνω μέρος του ήταν ασημένιο με μικρές μαύρες λεπτομέρειες . Κάτι μου θύμιζε αυτό το αντικείμενο ...Τι όμως;;;;
Τότε η μνήμη μου επανήλθε ... Άρχισα να θυμάμαι τι έγινε ,την δοκιμασία την μάχη και ένας πόνος πολύς πόνος...
Σήκωσα τα ματιά μου και αντίκρισα τον εαυτό μου σε ένα καθρεφτάκι πάνω από το τραπέζι .
Μία ανατριχίλα με έπιασε αντικρίζοντας ενα τεράστιο σημάδι
κάτω από το μάτι μου που έφτανε μέχρι το μάγουλο παρόμοιο με το μικρό δίπλα στο μάτι μου.
Είχε ερεθιστεί γύρω από την μαύρη γραμμή και μόλις το ακούμπαγα πόναγε πολύ.
Τρομαγμένη ασυναίσθητα άρπαξα το ασημένιο αντικείμενο το οποίο ήταν ολόιδιο με το φωτόσπαθο που χρησιμοποίησα στην δοκιμασία αλλά με διαφορετικά χαρακτηριστικά.
Έτρεξα προς την πόρτα  και άρπαξα γρήγορα το πόμολο και γιά έκπληξη μου δεν ήταν κλειδωμένη βγήκα έξω και βρέθηκα σε έναν μακρύ διάδρομο
Από μακριά είδα κάποιους να περπατάνε έτσι άρχισα να τρέχω προς την αντίθετη κατεύθυνση .
Έτρεξα τόσο γρήγορα που δε ήξερα που ακριβώς πήγαινα πόσο μάλλον τι έκανα.
Εστρίψα απότομα σε μία γωνιά και βρέθηκα σε ένα τεράστιο διάδρομο με πολύ μεγάλες κολώνες . Όλο αυτό το σκηνικό θύμιζε ναό.Ο διάδρομος ήταν γεμάτος από κόσμο .
Καθώς έτρεξα απότομα στην γωνία άλλαξα γνώμη βλέποντας όλο αυτό το πλήθος . Ήταν αργά όμως κάποιοι με είδαν και ένας από αυτούς άρχισε να τρέχει προς το μέρος μου.
Πανικόβλητη έτρεξα πάλι από τον διάδρομο που ήμουν στην αρχή .Ακούσα μια φωνή από πίσω μου αλλά δεν κατάλαβα τι έλεγε .
Μπροστά μου είδα όμως και άλλους να τρέχουν προς εμένα.
Δεν ήξερα τι να κάνω !!! Ήμουν περικυκλωμένη. Καθώς έφταναν κοντά μου ακούω την φωνή ενός άντρα που με ακολούθησε απο τον τεράστιο χώρο με τις κωλονες
<<Σταματά εκεί που είσαι>>
Κάτι μου θύμιζε αυτός ο άντρας
Τότε θυμήθηκα ότι ήταν ένας από τους Jedi στην δοκιμασία.
Πλησίαζαν και οι άλλοι από την άλλη πλευρά οι οποίο και αυτοί φώναζαν .
Χωρίς να ξέρω τι να κάνω ενεργοποιώ το φωτόσπαθο και με αυτό σπάω ένα παράθυρο απέναντι μου και τρέχοντας πήδηξα χωρίς να κοιτάξω το ύψος το οποίο ήταν πολύ ψηλό.
Καθώς βρισκόμουν στον αέρα πέφτοντας κρατήθηκα με τα χέρια μου από το πεζούλι του παραθύρου με το φωτόσπαθο στο άλλο χέρι .
Το ύψος ήταν μεγάλο ένα θαύμα θα με έσωζε .
Έκανα βλακεία που πήδηξα τώρα είμαι αντιμέτωπη με τον θάνατο .
Άρχισα να κοιτάω γύρω μου πανικόβλητη τότε παρατήρησα ότι από κάτω μου υπήρχε ένα μικρό πεζούλι γιά το κάτω παράθυρο
. Προσεχτικά αφίσα το χέρι μου και προσγειώθηκα πάνω σε αυτό προσπαθώντας να κρατήσω την ισορροπία  μου .Με το φωτόσπαθο που ήταν μπλε όπως συνειδητοποίησα έσπασα και αυτό το παράθυρο και μπήκα μέσα και είδα ένα σωρό άτομα τρέχουν προς το μέρος μου και ένα μικρό παιδί να βγαίνει απο την απέναντι πόρτα. Χωρίς να έχω άλλη επιλογή αρπάζω το παιδί και
τοποθετώ το φωτόσπαθο ανάμεσα στο λαιμό του αυτό ταραγμένο δεν έβγαλε λέξη έτσι όλοι αυτοί που έτρεχαν σε μένα είχαν φτάσει κοντά μου.
<<Φύγετε από κοντά μου αλλιώς θα το σκοτώσω>>
Φώναξα
<<Σταμάτα δεν καταλαβαίνεις>>
Είπε απεγνωσμένα μία νεαρή κοπέλα