Broken Girl// l.h

0.1

Ailemden nefret ediyorum.

Ciddiyim, ailemden nefret ediyorum.

Beni, ve o gıcık üvey ablamı saçma sapan bir şirket yemeğine getirmişti. Üvey ablam bundan keyif alıyordu, çünkü bir erkeği yine peşine takmıştı, bizden ayrı bir masada sohbet ediyorlardı. Kısacık bir elbise giyip, kırmızı ruj sürmüştü. Sürtük işte.

Ah, en azından ben daha iyiydim. Bir etek ile omuzları açık olan bir bluz giymiştim. Yok denecek kadar az makyaj yapmıştım. Sırf ailemin dırdırını dinlememek için böyle giyinmiştim. Neymiş "Bu çok önemli bir yemek" imiş. Banane sizin yemeğinizden? Anlamam ki.

Zaten yıllardır böyle. Susuyorum. Babam gözlerimin önünde annemi öldürdü. O zaman nasıl sustuysam hala öyle susuyorum.

Bazen düşünüyorum da, belki de hiç gelmemeliydim bu dünyaya.

Ama birden aklıma Luke geliyor.

Luke? Luke Hemmings. Hani şu 5 Seconds Of Summer'daki, herkesin favorisi. Benim de favorim tabii.

Luke beni, o kötü hayatımdan tam çıkarırken geri bırakmıştı.

Ona kızmıyorum, o hayallerinin peşinden koşuyor.

Ben ise, hiçbir zaman koşamayacağım. İstesem de koşamayacağım. Ailem önümdeki en büyük engel.

Luke ile 10 yaşındayken tanışmıştım. Onunla iyi arkadaştık. Tabii, ben ondan hoşlanmıştım.

throwback

Beatrice, bahçedeki bankta yalnız başına oturuyordu.

Luke ise bahçede dolaşıyordu. Beatrice'ı görünce onunla konuşmaya karar verdi.

"Hey!"

Beatrice kafasını kaldırdı ve Luke'a baktı. İyi birisine benziyor diye düşündü. Belki de annesinin ölümünden sonra gördüğü tek iyi kişiydi.

"Hey."

"Ben Luke, ya sen?"

"Ben Beatrice."

"Tanıştığımıza memnun oldum Beatrice!"

Beatrice, Luke'a gülümsedi. Luke da Beatrice'a.

"Ben de memnun oldum Luke!"

Luke Beatrice'ın yanına oturdu.

"Neden yalnızsın Beatrice? "

"Ben hep yalnızım. Alıştım artık."

Luke, Beatrice'ın hiç arkadaşı olmamasına üzülmüştü. Neden arkadaşı yoktu?

"Ben senin arkadaşın olabilirim."

İşte herşey böyle başladı

Now

Sonunda lanet olasıca yemek zımbırtısından kurtulmuştum.

Üvey annem, üvey ablam ve babam bu yemekten zevk almışlardı. Ben ise alamamıştım. Ben zaten ailemle geçirdiğim zamanlardan hiç zevk almadım ki. Hayatımı bok ettikten sonra nasıl bu kadar rahat olabiliyorlardı?

Ailemden nefret ediyordum, evet ama özellikle babamdan nefret ediyordum.

Öz babamdan.

Y/N: Herkese merhaba! Yeni bir bölümle karşınızdayım! Bu arada birşey söylemek istiyorum. Siz benim 5. Dalga ve Uyumsuz kitaplarına olan sevgimi anlamışsınızdır belki. Özellikle Guitar kitabında. Kızın adı Cassiopheia zaten oradan çok belli oluyor. Burada ise adını Beatrice yaptım. Uyumsuz yeah! Bu iki kitabı da gerçekten seviyorum ve bu yüzden isimleri böyle yaptım. Neyse. Biraz gereksiz bir not oldu sanki. Sizleri seviyorum. Bu bölümü beğenmeniz dileğiyle!
Sınır: 4 oy

Sena Asya