DÖNÜŞÜM

《《YENİ EV》》

Kan emiciler!! Mi?
-Evet kan emiciler. Bu bize verilmiş isimlerden sadece biri. Kana susamışlar,iblisler....ama biz kendimize vampir diyoruz.
-Yani ben vampirmiyim?
-Evet.
-Peki nasıl vampir oldum. Yani ben o gecen geceki hatırladığım sey..
-Ah evet o gece ısırıldın ve sen bir seçilmişsin. Niye sen bilmiyorum ama seçilmişler degerlidir.
-Beni kim dönüştürdü. Dedi genç kız. Adam bu soruyu cevaplamak istemedi. Nedenini bilmiyordu ama dogruyu söylerse kötü şeyler olucağını hissediyordu.
-Bilmiyorum. Onu da sen bul. Benim görevim seni eve götürmek.dedi adam umursamazca genç kızın kafası karışmıştı. O gece olanlar onun hayatını mahvetmişti daha ilk günden katil olmuştu ve bunun bir başlangıç olduğunu hissediyordu. Bu düşüncelerini kaasındakı kutuya kaldırdı ve karşısında onu inçeleyen adama sorusunu iletti

-Eve götürmek mi? Hangi ev? dedi

-YENİ EVİN.

-Bu saçmalık. saçma bir olay yüzünden evimi ailemi terk etmem. dedi kız hemen ve koltuğa oturdu. Adam koltuğun arkasına geçti ve ellerini kızın omzuna koydu. Genç kız bu hareket karşısında sessiz kaldı ama içinde anlayamadığı bir öfke oluştu. Adam kızın kulağına eğildi ve sesindeki tuaf ürperti ile konuşmaya başladı.

-Sen bilirsin güzelim ama ailen 2 saat sonra eve gelecek ve sen o zaman kan için yanıp tutuşan bir yaratık olacaksın.Annenin babanın en önemlisi de canından çok sevdiğin minik kardeşinin damarlarındaki bütün kanı içmek isteyeceksin. Ve ailenin katili olacaksın. Tıpkı bugün o çocuğu öldürüp onun katili olduğun gibi.

Genç kız katil olduğunu biliiyordu fakat bunu bir başkasından duymak onu kötü hissettirmişti. Adamın dediklerine inanmak istemiyordu. Onu tanımıyordu ve ona güvenemezdi. Ama ya haklıysa diye düşünmeye başladı. Adam ise kendisinden emin bir şekilde tekli koltuğa oturdu. Dediklerinin bir coğu hatta tamamı doğruydu. Kan onlar için herşeyden üstündü. Genç kız ayağa kalkınca adam bakışlarını ona çevirdi.

-Bu ev yani gidiceğimiz yer nasıl ?

Adam artık rahatlamıştı. Kızın kendisi ile geleceğinden artık emindi. O da genç kız gibi ayaga kalktı.
-Gidicegimiz yer senin için daha iyi. Sana orayı şimdi anlatamam. Önce bu evden çıkmak zorundayız.
-Neden daha ailemin gelmesine 2 saat var.
-Öncelikle ailenin gelmesin 1 saat 45 dkk kaldı ve gitmemizin nedeni onlar değil. Buraya doğru biri yaklaşıyor ve eli kanıyor. Inan bana bir damla kan bile seni çileden çıkara bilir.
-Peki. Yani tamam hazırlanim ben. Dedi genç kız. Bu olanlar ona fazlaydı. Adam kapıya dogru ilerledi. Kızı arkasında bıraktı. Kapıya varınca arkasını dönmeden konuştu.
-Herşeyi geride bırak. Yeni bir hayata başlıyorsun.
Genç kız son kez evi baştan aşagıya süzdü. Duvarda asılı olan aile fotograflarına baktı. Gitmek zorundaydı. Adam dediklerine haklıydı ve o ailesinin katili olursa yaşayamazdı. Adam kapıyı açıp dısarı cıkınca genç kızda onu takip etti. Onlar kapıda duran arabaya binince. Bir kadın eve yaklaştı. Genç kız kadının elinden akan kanı burdan hissedebiliyrdu. Adam öndeki sürücüye komut verince araba çalıstı. Yol boyunca genc kız olanları düşündü. Bu olanlar ona inandırıcı gelmiyordu. Sanki bir kabusun içindeydi. Bugün onun için çok kötü bir gün olmuştu. Katil oldugu aklına gelince kendisini kötü hissediyordu fakat pişman değildi. Onu öldürdügü icin mutluydu hatta çünkü o olmasaydı. Genc kız o sokakta olmayacaktı ve şuan ki yaratıga dönüşmüyecekti. Hayatını o ve onu ısıran kişi karatmıstı ve onlari öldürmek istiyordu. Oglan öldügüne göre sırada onu ısıran vampir vardı. Genc kız düsüncelerle boguşuyordu. Fakat onu bu hale getiren kişinin şuan yanında oturduğunu bilmiyordu. Adam ise bunu umursamıyordu. Ćünkü bir kaç gün sonra kız bunlara alışacaktı. Ve vampir olmayı sevicekti kim sevmez ki diye geçirdi adam içinden.
Araba durunca ikiside düşüncelerini rafa kaldırdi. Genç kız arbadan inip karşısındaki eve baktı.
-buna ev denemez ki.. diye gecirdi içinden adam kızın büyülenmis gözlerine baktı ve kulagına fısıldadı.
-YENI EVine hoşgeldin Çaylak..