Her gecem sensizlik gözyaşlarımla sulanır. Hıçkırıkların ardındaki avutma gülümsemelere yakalanırım seni hatırladıkça. Bana gülümserdin. bunu hatırlayınca bende gülerim ama mazlum. hüzün. Hıçkırıklar. gözyaşları ve birde avutma gülümsemem hepsini bir arada yaşarım. sanki sen şu, gözlerimin seni beklediği kapıdan giripte ağlama deyip, hıçkıriklarin haykırislarına ayna olmuş gözyaşlarımı sileceksin diye hep beklerim. Gelmeyeceksin biliyorum.ama çok az bir olasılığa büyük bir umutla baglandim tıpkı seni sevdiğim gibi. Gel çünkü aşka isyanla bakan gözlerim yoruldu. Gel çünkü haykırışlarımın aynası olan gozyaslarim bitti. Gel bu kalp sönmeden bu ruh gitmeden gel gel gel
