Sensiz olmak bir yetimin hickirikları gibiydi kimsesi olmayan bir bebek.
Kanadı kırık bir kuş gibiydi
Gökyüzüne aşık ve benim içinse gökyüzü gibiydin
Gözlerin gökyüzü kadar mazi
Gözlerim ise bulutlar kadar yağmurluydu.
Sensiz olmak kışın ortasında bir başına dağda kalmaktı. hep soğuk, hep karlı.
Sensiz olmak selası okunan ölü gibiydi mezarda bir başına çaresiz ve yalnız
En iyisi gelme böyle iyiyim ben. Sen yoluna ben yoluma.
