Mizgin ve Uzay.
Ailelerinin karanlık geçmişi olan ve hepsinden habersiz olan masum iki insan. Mizgin sürekli şiir yazan, edebiyat aşığı, minnoş bi kız. Uzay, yakışıklı,gamzeli, ve yüreği tertemiz bir erkek. Uzay bir gün yemek sonrası yürümek için evden çıkıyor.
Düşünceli ve sıkkın bir şekilde yolda yürürken ayağıyla birşeyi ezdiğini fark ediyor ve hemen yere bakıyor.
Yerde minik bir kağıt. Elinr alıp okumaya başlıyor. İçinde duygu dolu bir şiir. Aşk,masumluk ve temiz bir sevgi barındıran şiir. Şiiride alıp eve dönüyor. Eve geldiğinde yatağa uzanıp şiiri okumaya devam ediyor.
Her okumasında içini mutluluk, yüzünü kocaman bi gülümseme kaplıyor...
''Mizginin babası Uzay'ın babasının çocukluk arkadaşı.
Ve bunların babaları çocukken kan kardeş olsalar bile bir kadın yüzünden hayatları değişiyor.''
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Şiir'inden Kalanlar
RomanceBir ''şiir'' iki insana ne yapabilir ki? Aşk... Acı... Tutku... İki insan arasında ki en kısa mesafe'dir şiir. Mizgin Ve Uzay' ın şiirle başlayıp sonsuzluğa uzanan hikayesi.
