Past Will Always Be Present

Di ko siya tanggap

Rj was mad the whole day. Hinatid niya si Maine sa Bulacan at sinabi niyang magpahinga na siya at nag sorry na din siya sa nagawa ng ama niya pero kulang yun sa nagawa ng daddy niya

Nagpaalam siya kay Maine na aalis siya pero di niya sinabi kung saan siya papunta. He went to Laguna where his dad is. Sinalubong siya ng mga maids at securities but wala siyang pake ang importante makausap niya ama niya

Pumasok siya sa main door nakita niya daddy niya

"Rj, anak" yayakapin sana ng ama niya si Rj pero umatras ito

"Anong ginawa niyo kay Maine?" Ni ngitian parin siya ng ama niya

"Rj. What do you mean?" His dad smirk

"Dad please. Anong ginawa niyo sakanya?" He ask again

"Anak, I just did the right thing. And told the truth" sabi ng ama niya

"Truth?!" Rj yelled "Dad. Di kasalanan ni Maine ang pagkamatay ni Janeeva. Desisyon niyang makasama si Maine sa natitirang oras niya at hindi ikaw" he told his father

"Wag mo yang sabihin di yan totoo" his father was offend

"You never had time for Janeeva kung talagang gusto mo siyang magamot bakit di ka umuwi ng Pilipinas at kinuha siya? Diba marami kang pera?" Rj told his dad. Walang kibo ang ama niya

"Si Maine, siya yung laging karamay ni Janeeva tuwing tumatawag ako sa kanya si Maine lahat bukang bibig niya, kaya nga dapat magpasalamat kayo kay Maine dahil sakanya nabuhay si Janeeva ng mas mahaba pa sa iniisip niyo"he added

Jannevas Mom was in the stairs and she went down and stand next to Rj's Father"Rj,please. Stop. Di ko siya gusto para sayo. Di ko siya tanggap" his father told him straight

"Bakit siya tanggap ko ba siya?" Rj looked at his step mother and roled his eyes and looked his father's eyes again

"Wala pang isang taon ang pagkawala ni Mommy at may bago ka na, sa bagay nung buhay pa si Mommy na ngaliwa ka na diba? Di ka na nakuntento samin pero, kahit kailan di ko kayo pinakialaman.." Rj is about to cry, His step mother felt embarrassed

"Rj!Stop." His father yelled

"Then wag ka nang lumapit kay Maine, kasi di kita kikilalaning ama ko pag sinaktan mo siya.ulit." he kick the table and get his keys and get out of the house

________________________________________

Maine was in her room , her parents did not know what happened. When her Nanay decided to visit her in the room. Nagulat siyang nakita niya itong umiiyak habang hawak ang cellphone niya,

Nang makita ni Maine nanay niya nabitawan niya ang cellphone at tumakbo papunta sa nanay at niyakap habang umiiyak

"Sshhsss.. Meng,tahan na. tahan na," as she hug her daughter back

"Nay,kasalanan ko ba? Pano kung ayaw niya sakin? Kung iiwan niya ako?. Nay please sabihin niyong hindi..hindi," Meng said between tears

Wala ngang alam nanay niya pero sigurado siyang tungkol to sakanila ni Rj "everything will be okay,Meng.tama na"