İlk benim savaşı başlatan,
İlk benim sonsuz duygular içinde kendini yaşatan...
Yıldız toplayan benim geceleri,
İki elim yakasında yengeç sepetim benim;
Dallarında tutunan yufka yüreğim gönlüm,
Sac üzerinde çevrilir pişmiş kelle tavrım benim.
Ağızlarda tat olan,duyumda bir tok göz insan;
Her siren çalışında hazır bir yürekle kalkan;
Yokuşta tazı,inişte tavşan
Zıplar yüreğim üstü heyecan
Bir koşturma içinde geçer zaman.
İlk yürüyen benim zafere;
En cengaver,en yürekli,en kendini bilmez;
Vurarak,kırarak kazandığım;
Alt benliğime üst benliğimi katan;
Koşan ayağımı inciten,
Korkan yüreğimi vuran;
İlk benim zaferim imzası tutanaklarında...
Şuurumu aşan,dimağımı açan:
Alın,okuyun diyen benim.
Ak kupürlü beyaz dosya
İçinde kan lekeleri
Dökülür iradem boyu
Bir candan,bu can içre...
Sinir harbim durgunlaşır;
El çekerim ellerinden;
Kitabım,yazgım hakkı için...
Ben bir barış kuşuyum;
Barbarlığım kalıcı değil,
Okur yazarlığım var;
Hem okur,hem yazarım,
Yeter ki ipe sapa gelsin.
rümüc�|����
ŞİMDİ OKUDUĞUN
AVRUPA'DAN GÜLÜME MEKTUPLAR
PoésieYirminci asrın ikinci yarısında bir göç başlar Türkiye'den Avrupa Ülkelerine.Köylerinden dahi dışarı çıkmamış insanlar yeni yerleşim yerlerine intibak etme zorluğu yaşarken sıla hasretliğini de derinden duymaya başlarlar.iş hayatları vasıfsızlığın z...
