Pumunta agad ako sa apartment nya kahit maaga pa para maabutan ko sya. May dala rin akong mga pagkain. Ayokong pumayat sya dahil puro instant ramen ang kinakain nya.
Pumasok ako sa apartment nya. I saw him and I smiled.
Success...
"Yoongi..." Tinawag ko sya pero di sya lumingon.
"Yoongi... May dala akong pagkain. Kumain ka na..." Lumapit nako sa kanya pero hindi parin sya natinag. Nakatingin parin sya sa kawalan.
"Yoongi kumain ka na--" nagulat ako nang kinuha nya ang pagkaing dala ko at tinapon nya sa sahig.
I looked at him with disbelief.
"Yoongi sayang yung pagka--"
"I dont give a shit." He held my hand tightly then dragged me.
"Masakit Yoongi masa--"
He dragged me outside of his apartment and shut the door close.
I bit my lip to stop my tears from falling, but I failed.
He's not the same Yoongi I knew...
What happened to you... Yoongigi??
BINABASA MO ANG
save me » myg
Cerita Pendek"She saved me, but not the other way around" BTS Suga Fanfiction
