Sessiz Qadın

Deyişim

Media: Nicat

Nicat teyyarenin idare yerine ilerileyerken mende onun arxasiyca baxa-baxa qalmışdım. Göresen ne qeder vaxtdı bunu bilir? Teyyare enende ilk işim bunu soruşmaq olacaq. İndi biraz yatım. Olanlardan başı ağrıyırdı.

"Diqqet, diqqet! Xanımlar ve Cenablar! Xahiş olunur kemerlerinizi bağlayın enişe keçirik!"

Bu sözleri tekrar tekrar dedikden sonra teyyare yere endi. Herkes yavaş-yavaş teyyarenin çıxış qapısından çıxırdı.

Axırki Nicat mellim gelib çıxa bildi. Düz 1 saatdı onu airaport çıxışında gözleyirdim.

"Harda qaldın e. 1 saatdı burda ağac olmuşam"

"Bağışla sende teyyarenin bezi problemleri var idi ollara baxdım. Hemde teşekkürler eşidmekle meşğul idim" axır sözlerini gülümseyerek demişdi.

"Yaxşı pilot mellim bu seferlik keçerem, amma bir şertim var"

"Ne şerti?"

"Sen ne qeder vaxtı teyyare sürmeyi bilirsen?"

"Hee sen onu deyrsen? Men herbi xidmetde uçuş dersleri alırdım. Demek olarki, orda en yaxşı pilotda men özüm idim."

"Yesinler. Ancaq özünü terifle ele"

"Nc nc nc. Menimki terif deyil. Gerçekler" dedi göz qırparaq.

Birlikde gülerek orada ayrıldıq. Artıq etrafımda Derya ve Cavidden başqa bir deli daha var.

"Hara gedeceyik? Harda qalacağıq? "

"Biz vaxtı ile anam rehmete getmemişden qabaq bura geleredik. Anamın buralardan çox xoşu gelerdi. İndide hemişe gelende qalığımız yerde qalmaq fikrim var. Hasan dayını geleceyimden xeberi var" dedim.

Gözlerim yene dolmuşdu. Anam ve atam yene yadıma düşmüşdü. Bir taksiye oturub hemin yere getdik. Hasan dayı meni görende çox sevindi.

"Allahım bu ne kadarda güzel bi kız böyle. Seni hangi rüzgar atdı buralara. Hemde ailen olmadan. Çok büyümüşsün be Deniz kızım özlemişim seni"

O meni qucaqlayarken mende onu qucaqladım. Heqiqetende Hasan dayını çox istirdim.

"Bende seni özledim Hasan amca. Ama senden bi ricam olucak"

"Buyur yavrum o nasıl laf."

"Olurda babam arayıp beni sorarsa burada olduğumu söylemesen olurmu?"

"Neden kızım?"

"Babamla tartıştım ve buraya taşındım. Artık buralardayım. 1 ay falan burada kalıcam sonra kendi evimi alıcam. Dedemin parasıyla."

Hasan dayı meni başa düşmüşcesine başını yelledi. Heqiqetende çox istirdim bu adamı.

"Hasan amca Zeynep abla ve çocuklar nerede?"

"Zeyneple Ayşe alışverişe gitti. Bizim kerata da işte. Ee onlarda senin gibi büyüdüler."

"Onlarıda çok özledim. Sen onlara hic bir şey söyleme. Akşam onlara süpriz yapayım. Ne dersin?"

"Olur valla. Çok sevinirler. Ya kızım bi senle konuştukta arkadakı delikanlıyı unutduk. O kim?"

"Evet ya bu Nicat. Benimle birlikde geldi. Yol arkadaşım. Oda benimle yaşayacak. 1 ay sonra yollarımız ayrılacak işte. Öyle"

"Anladım. Hoşgeldin yavrum sende. Hadi geçin içeriye. Ayakta kaldınız"

"Hadi geçelim bakalım"

Birlikde içeri girdik. Nicat her terefe maraqlı gözlerle baxırdı. Bu evi vaxtı ile anam atama aldırtmışdı. Her yay bura gelerdik. Anam vefat etdikden sonra heç buranın yolun tutmadıq. Daha doğrusu o aile sanki o qezada birlikde öldü. Fikirlerimi Nicatın danışığı böldü.

"Heqiqetende zövqlü bir dzaynı var. Kimin dzaynıdı bura?"

"Anamın" dedim sessizce. Nicatda soruşduğuna peşman olmuşcasına gözlerin qaçırtdı.

"Bilmedim. Üzürlü say"

"Heçne olmaz. Olan işdi." dedim yarım bir gülümseyişle.

Evi Nicata gezdirdim ve ona öz qalacağı otağı gösterdikden sonra öz otağıma keçdim. Kaş yene uşaq olardımda o günleri yene yaşayardım. Bu qeder pul. Bu qeder ev. Heç biri lazım deyil. Birce anam yanımda olsaydı. Kasıb olardım evim olmazdı yenede anam yanımda olsaydı. Bu qeder qırılıb incinmezdim belkede. Güvenimi itirmezdim. Hemişe deyerlerki atalar qızlarının qehremanı olar. Atam 14 yaşıma kimi menim qehremanım oldu. Güvencim oldu. Ancaq men 5 ildi güvensiz ve qehremansız qalmışam. Bir zerbede yıxılacaq qeder zeif qalmışam. Bunda sonra bele olmayacaq. Her kes görecek. Deniz Selimova heqiqeten deyisecek ve evvelki çelimsiz Deniz olmayacaq. Hem ağlayaraq hemde özüme destek verercesine bir gülüşle yuxuya getdim.

Bütün yorğunluğum keçmişdi saata baxdığımda axşam 5 idi. Hele cox vaxtım var. Biraz izmirde gezmekden ziyan çıxmaz.

Nicatın otağına teref yöneldim. Ama otağında yox idi. Hardadı bu uşaq?

"Nicat?"

"Ay Nicat? Hardasan?"

"Deniz tez metbexe gel. Tez ol"

Celd metbexe qaçdım ve gördüyüm şeyle qışqırdım.

"Hiiii. Nicat sen neylemisen bu nedi bele?"

"Orda qışqırma ve söylenmede gel mene kömek et. Yoxsa ev yanacaq."

Tez Nicatın yanına getdim. Texmin olmuş kimi metbexde desmalı atov tutmuşdu ve etrafa yayılırdı. Mende Nicata kömek etdim.

10 deqiqe sonra artıq yanğını söndürmüşdük.

"Sen hansı ağılnan metbexe getmişdin?" dedim esebi şekilde.

"Sen durmaq bilmirdin mende acmışdım. Getdimki hec olmazsa yumurta zad nese bişirim. Bilmedende bu baş verdi."

"Bes nece baş verdi?"

"Bu qazı yandırmaq üçün var e aparat. Bax qazı açıb yandırdıqdan sonra elim üstünde basılı qalaraq aşağı yendirdim o mamentde de desmal alovlanmağa başladı. Mende ne edeceyimi bilmezken alov biraz daha artdı ve son nöqte"

Başımı iki yana sallıyaraq ona çevrildim.

"Onda bele edirik. Dur get hazırlaş mende hazırlaşım. Axşam yemeyin çölde yeyerik. Hemde biraz gezerik. Darıxmışam buralar üçün"

"Ela bir fikir. Ancaq şot menlikdi."

"Baxarıq orasına. Get hazırlaş sen."

Her birimiz öz otağımıza keçdik. Hazırlaşıb Mc dolandsa getdik. Men chicken burger ve kola, o ise big burger, kola ve qızardılmış kartof sifariş etdi.

Yemeklerimizi yedikden sonra gezintiye çıxdıq. Biraz piyada yeridik. Hemin kafeye maşını götürmek üçün qayıdanda bir davayla qabaqlaşdıq. 4 oğlan 2-2 bölünmüş bir birileriyle dalaşırdı. Bizde Nicatda ayırmaq üçün araya girende sarışın bir oğlanın vurduğu berk yumruq ile yere serildim. Son eşitdiyim ses Nicatın sesiydi. Ve her şey qaranlıqlaşdı.

------------------------------------------------------

Her birinize Salamlar. Hekayem haqqındakı fikirlerinizi bilmek isterem. Xahiş fikirlerinizi bildirin.

Vote ve comentlerinizi gözleyirem☺