Öbür Dünyadan (tamamlandı)

BÖLÜM 3

BÖLÜM 3
1 AY SONRA...
Skyrah fazla büyümüş olan karnının üzerinde dolaştırdı parmaklarını. Yarın bebeğini doğuracaktı. Asıl doğum tarihi bugündü fakat geç kaldığı için yarın sabahtan sezeryan doğum yaptırarak bebeği alacaklardı.
Heyecanlıydı. Annelik duygusunu bir daha yaşamak hoşuna gidiyordu. Gözlerini kapattı ve yarın olacakları düşündü.
Gecenin bir yarısı sürekli açılıp kapanan kapı sesi yüzünden uykusundan uyanmıştı. Evde bunu yapabilecek tek kişi Adler olabilirdi fakat o da uyuyordu. Veya uyurgezerdi ve Skyrah bunu bilmiyordu. Ürpererek yataktan kalktı Skyrah. Adler 'ın odasına doğru gitti. Karanlığa doğru baktığında kapının açılıp kapandığını gördü ancak onu yapan kimseyi göremiyordu. Kapının yanına doğru gittiğinde hızla kapı üstüne kapanmıştı ve kilit sesi duyulmuştu. Ancak kimin olduğunu hala bilmiyordu. Kapının şiddetli kapanması yüzünden kapının bir bölümü kırılmıştı. Skyrah yaşadıklarının hayal mi gerçek mi olduğunu anlayamıyordu.
Adler 'ın yanına doğru koştu. Sırtını dönmüş yatağında uyuyordu. Adler 'ın yanından giderek bir kez daha kapısı kendiliğinden kapanmış olan odaya baktı. Kapı hala kapalıydı ve açmaya cesareti yoktu.
Yaklaşık üç dakika sonra aşağı kattan ağlama sesi geldi. Skyrah titriyordu. Bu olaylar ona ağır gelmişti. Çok fazla korkuyordu. Titreyen bacaklarıyla alt kattaki oturma odasına indi. Gözlerini irice açmış ve karşısında ağlayan çocuğa bakıyordu.
"Adler?"
"Anne bir korku rüyası gördüm."
"Ama sen odanda uyumadın mı?"
"Hayır, dün akşam seninle film izledikten sonra beni buradan almamışsın."
"Ama hatırlıyorum seni yatağına ben götürdüm."
"Beni değil anne o hayalet olan çocuk."
"Adler! Benimle dalga geçemezsin. Biliyorum bir kardeşin olacak ve onu kıskanıyorsun ama böyle yaparak eline bir şey geçmez!"
"Sana yemin ederim yalan söylemiyorum."
"Peki o zaman bana o hayalet çocuğu göstermeni istiyorum hem de hemen!"
"Üzgünüm anne bunu ben yapamam. O istediği zaman sana görünür."
"Hayalet diye bir şey yok."
Adler parmağıyla Skyrah 'ın arkasını işaret etti. Skyrah aniden arkasını döndüğünde merdivenlerden hızla yukarı çıkan çocuğu gördü. Koşarak arkasından çıkmaya çalışırken etrafı bulanıklaştı ve olduğu yere yığıldı.
...
Skyrah kendine geldiğinde çıldırmış gibi bağırıyordu. Yatağındaydı ve sabah olmuştu. Bir an attığı çığlığı kesti. Ve zorlanarak yataktan kalktı. Dün yaşadıklarının hayal mi gerçek mi olduğunu anlayamamıştı. Bayıldığı yerden yatağına kadar nasıl geldiğini bile hatırlamıyordu. Rüya olduğuna kendini inandırmıştı ve aşağıya inip kahvaltı edecek sonra Adler 'ı Lucy 'e bırakıp hastaneye gidecekti. Ağzına bir parça ekmek attı. Sırtına değen el ile ürpermişti. Hızla arkasına döndü.
"Ah Adler ödümü koparttın!"
"Günaydın anneciğim."
"Günaydın hayatım. Bugün kardeşin doğuyor haberin var değil mi? Ve bu yüzden seni Lucy teyzene bırakacağım."
"Sam ile oynayabilecek miyim?"
"Evet, tabi ki hayatım. Ama kardeşin daha önemli biliyorsun değil mi?"
"Kahvaltımı yapabilir miyim?"
"Adler neden soruma cevap vermiyorsun?"
"Karnım çok acıktı mısır gevreği istiyorum."
"Adler!"
"Ne dememi istiyorsun! Hiçbir zaman kardeşim olsun istemedim senin tek çocuğun olmak istedim anne hep beni sev istiyorum! Şimdi o gelince onu daha çok seveceksin!"
"Öyle bir şey yok Adler seni çok seviyorum ikinizi eşit seveceğim bunu bil."
"O bu eve geldiğinde ben onu öldüreceğim !"
"Sen ne dediğinin farkında mısın?"
Adler Skyrah 'ı ittirerek evden dışarı koşmaya başladı. Skyrah hamileliğinden dolayı arkasından koşamıyordu. Nereye gittiği merak ediyordu. Arkasından gitmek istiyordu. Ama o anda karnına çok büyük bir acı hissetti. Olduğu yere çöktü. Masanın üstünde duran telefonuna yetişmeye çalışıyordu. Elini yukarıya doğru uzattıkça sanki derisi koparmışçasına acıyordu. Son anda almayı başarabildiği telefonla 911i aradı.