Chemical Reaction

Part 49 - It's Just a Dream

Andrew's POV
Hay sawakas at tapos na rin ang gawain, makakauwi na rin. Pagdating ko sa bahay, nakita ko si Siobhan na nagmamaktul sa may sofa. Nakasilip ako sa may bintana eh. Pagkabukas ko ng pinto, nakatulala naman na siya. Anong meron dito sa babaeng to? "Hi Honey." Greet ko sabay kiss sa noo niya. "Oh! Hi rin. Kumain ka na?" Tanong niya saakin. "Oo. Pasensiya na kung parati akong nalalate na umuwi. Honestly, wla akong ginagawang masama." Paliwanag ko, di na siya nagsalita, tumango nalang siya. Nang makarating na kami sa kwarto natulog na kami...

Nang magising ako, nakita kong wala si Siobhan sa tabi ko. "Andrew!!! Tulungan mo ak-" yan ang narinig kong sigaw niya. Agad akong bumangon at tumakbo pababa ng kwarto at nang makadating ako sa may pinto, nakita kong may umalis na kotse na galing dito. "Siobhan!!!" Sigaw ko habang lumuluha. Dala dala niya pa yung anak namin. "Whhhraaaa!!!" Sigaw ko. Sino kaya yung mga lalaking yun. Pagpasok ko sa loob, narinig kong nagriring yung cellphone kong nagring, pagtingin ko number lang sinagor ko kaagad. "Andrew, hawak ko ang asawa mo. Kung gusto mo siyang makita, punta ka sa address na to..." Sabi ng hayop na nangidnap sa asawa ko. "Please wag mo siyang sasaktan pupunta na ako jan." Sabi ko at binaba ko na yung telepono. Agad akong nagbihis at nang matapos na ako, lumabas na ako.
Pagdating ko sa sinabi ng kidnapper, nakita ko na madilim ang lugar at tila naaaninag ko yung anino nilang dalawa. "Buti at pumunta ka. Kung hndi baka may nagawa na ako dito sa asawa mo." Sabi niya sabay tutok ng baril sa ulo ni Siobhan. Ay juice colored! "Gagawin ko lahat ng ipapagawa mo. Wag mo lang sasaktan si Siobhan." Sabi ko naman. "Kahit ano?" Tanong niya papalapit. Mga 4 meters ang layo nila. "Oo kahit ano." Sabi ko naman. "Andrew wag." Sabi ni Siobhan habang pinipilit niyang kumawala mula sa hayop na lalaking epal. "Magpakamatay ka." Utos niya. Napalunok ako, nakikita ko sa mga mata ni Siobhan na nagmamakaawang wag kong gagawin. Kailangan ko para mapakawalan siya. May nakita akong kahoy, may naisip ako. Pinulot ko yung kahoy at binato ko sa may paanan ng lalaki. Nag kumawala si Siobhan mula sa lalaki, di ko inaasahang babarilin siya. "BANG!" Putok ng baril. "Siobhan!!!" At tumakbo ako papalapit sakanya. Binato ko ulit yung lalaki at nahimatay. "Siobhan please don't leave me." Sabi ko habang umiiyak. "I... Love... You. Agh!" Sabi niya habang dinudura niya yung dugo niya. Pagkaangat ng kamay niya, napansin kong pinikit na niya yung mga mata niya. "Siobhan!!!" At niyakap ko nalang siya...