Bir insanın kör olması bir engel değildir ama kalbinin kör olması çok büyük bir engeldir.
" Anne, ben çıkıyorum. Bay bay. " dedim ve hızlı adımlarla, okula gitmek üzere dışarı çıktım. Üzerimde mavi okul önlüğüm, beyaz sırt çantam, siyah pantolonum ve mavi ayakkabılarım vardı.
Yine her sabah olduğu gibi, bütün esnaflar dışarıda, kendi işleri ile ilgileniyorlardı. Birisi bir yana koşuşturuyor, diğeri bir yana koşuşturuyordu. Hiç boş durmuyorlardı.
Ardından elimi çantamın su koyma yerine götürdüm ve suyum olup olmadığını kontrol ettim. Orada hiçbir şey olmadığını anladıktan sonra, benim çok sevdiğim esnaflardan olan, Murat Abinin bakkalına doğru yöneldim.
- Merhaba Murat Abi, nasılsın?
- İyiyim tosunum sen?
- Bende iyiyim. Şey... bana bir tane su verir misin Murat Abi? Evden çıkarken su almayı unutmuşum da.
- Tabi veririm tosunum.
Murat Abinin uzattığı suyu aldıktan sonra, parasını vermek için elimi cebime attım ve birkaç bozuk para çıkardım. Ardından Murat Abi;
- Bir suyun lafı mı olur tosunum? O parayla okulda kendine başka bir şey alırsın. Bu da benden olsun.
- Çok teşekkür ederim Murat Abi, sağol.
Murat Abinin gösterdiği bu nazik davranışın karşılığında ona teşekkür ettim ve bakkaldan tatlı bir tebessümle ayrıldım.
Kolumdaki saati rahat bir şekilde görebilmek için, önlüğümün kolunu biraz yukarı çektim ve saatimi görünür bir hale getirdim. Saat 7:40 idi. Yani ilk dersin başlamasına 20 dakika vardı.
Yavaş adımlarımı biraz hızlandırdım ve okulun yolunu tuttum.
Yolda, elinde sapan olan birkaç kişiye rastladım. Sapanın lastiğine iri iri taşlar koyuyorlar, ardından o lastiği çekip bırakıyorlar ve taş hızlıca duvar çarpıyor.
Bende bu taştan korunmak için, kenardan kenardan yoluma devam etmeyi tercih ettim ve de öyle yaptım.
Ardından, gözlerimde dayanılmaz bir acı hissettim ve birden her yer siyaha büründü.
Sanki gündüz, yerini geceye bırakmış gibi.
-----------------------------------------------------------
Arkadaşlar, artık her Salı bölümlerden kesitler, her Perşembe de, normal bölümler gelecek.
Arkadaşlar vote ve yorumlarınızı eksik etmeyin. 1. Bölümün Kesiti hakkında ki düşünceleriniz nedir? Yorumda belirtebilirsiniz. Bir sonraki bölümde görüşmek üzere. Bay Bay...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Yolun Sonu ♋
Jugendliteratur" Ben ne zaman göreceğim anne " dediğimde, annemin hıçkırıkları, kulaklarımda yankılandı. Ardından birkaç kelime ekledi. " En kısa zamanda yavrum, en kısa zamanda. " Bu kitapta, 12 yaşında ki Mert'in, hayatını okuyacaksınız. Geçirdiği zorlukları, gö...
