Görmeden Hissedilen Aşk

Bölüm 17

Gözümü açtığımda içimde sıkıntı vardi ne olduğunu anlamadim. Ama gerçekten cok sıkılıyordu içim. Banyoya girdim. Dusumu alip tekrar odama gittim. Hala içimdeki sıkıntı geçmemişti. Saçımı kuruttuktan sonra heo yu aradim. Ama cevap yoktu. Heralde uyuyor yada pratik yapıyorlar diye düşündüm.

Asagi indim. Ev bostu. Sanirim sirkete gitmislerdi. Mutfaga girdim. İçimdeki sıkıntıdan dolayi kahvalti yapmak istemiyordum. Bir bardağa süt doldurdum. Onu icerken tekrar heoyu aradim. Ama yine cevap yoktu. Merak etmeye başlamıştım. Bu kadar geç saate kadar uyumazdi emindim. Kai ile ayni sirkette olduklari icin onu aramaya karar verdim. Kaiyi aradim
-alo nazli
-kai napiyorsunuz, nerdesiniz
-sirketteyiz pratik yapıyorduk ara verdik. Ne oldu ? Sesin iyi gelmiyor.
-Heoyu gordun mu ariyorum ama cevap hatta simdide tamamen kapali.
-Hayir gormedim belki uyuyordur.
-bu saate kadar uyumaz biliyorum kai icimde bir sikinti var
-merak etme yoktur bisey sikma canini
-kai grubundan birinin numarasini bulabilir misin
-tamam bulmaya calisirim
-tamam mesaj atarsin
Bir saat sonra kaiden mesaj geldi.
Kai
01****** bu kim kyu jungun numarasi sadece bunu bulabildim canim

Nazli
Tamam kai cok teşekkürler iyi calismalar
dedikten sonra hemen numarayi aradim

caliyordu ama acan yoktu. Iyice endişem artmıştı. Sonra tekrar aradim. Sonunda boguk sesli ,sesi birazda ağlamaklı "s " leri peltek olan biri açtı. Kim kyu jung olduğunu anlamıştım.
-alo kyu jung
-evet benim kimsiniz
-ben nazli heonun kiz arkadasiyim
-ah nazli üzgünüm hatirlayamadim
-sorun degil. Heoya ulasamiyorum. Merak ettim nerde yakininda mi
Aglamaya baslayarak
-senin haberin yok galiba
-neyden haberim yok
-young saeng gece kaza yapmis su anda hastanede yogun bakimda durumu cok kritik dedi ve hickirmaya basladi gozlerimin doldugunu biliyordum
-hangi hastane diye sordum sesimi sakin tutmaya calisarak icimden inanmak.gelmiyordu cunku
-Seoul Gukil Hastanesi dedi

Hemen kapattim cantami alip evden firladim yolda bir taksiye bindim hastanenin onunde indim. Koşa koşa iceri girdim. Sekreter kiza sordum.
-heo young saeng nerde ?
-kimsiniz ?
-kiz arkadasiyim cabuk soyle !
- blok C 2 nci kat yogun bakim ünitesi dedi
Koşarak gittim yukari ciktim koridorun sonunda Hyung Jun ve Kyu Jun u gordum ikiside ağlıyordu. Hizli adimlarla yanlarina yaklaştım. Elimin tersiyle yüzümü silerek sordum.
-nerde diye
Kyu Jun eliyle camı gösterdi ıslak gözlerimle camdan içeri baktim yatıyordu. Etrafında bir sürü makina vardı. Heonun kafasinda sargi vardi. Vücudunun üst tarafı çıplakti bazi yerleri yaralı oldugu için sargiliydi. Bir makinadan sesler cikiyordu dit dit diye sanirim kalp atışlarını ölçülüyordu.
Elimle cama dokundum.. Sadece agliyordum. Ayaklarimdaki guc azaliyordu.
Doktorlar geldiler kontrole gelmişlerdi ve içeri girip kontrol ettiler. Dışarı çıktıklarında üçümüz de doktorun yanına gittik. Durumunu öğrenmek istediğimizi anladi
-durumu hala kritik hala stabil yapacağımız bisi yok beklemek zorundayız dedi
Doktor giderken pesinden gittim doktoru durdurdum
-onun yanina girebilir miyim lütfen
-ama durumu cok.kritik sorun olabilir
-5 dk sadece lütfen onu gormem lazim sesimi duyarsa iyi gelebilir
-sesinizi duyacağını zannetmiyorum ama sadece 5 dk girebilirsiniz ama steril kiyafetlerle dedi
-tamam dedim
-hemsire sizi hazirlasin dedi
Hemsireyle beraber heonun yanindaki odaya girdik.
Once bir onluk giydim ,sonra elime ameliyat eldiveni giydim , kafama bone ve agzima maske taktim, ayaklarima galos giydim. Gözyaşlarıma hakim olamiyordum. Orda boylu boyunca yatiyordu uyuyor gibiydi. Yüzündede melek yüzündede cizikler vardi. Ağlayarak konuşmaya başladım elini tuttum
-oppa,heo,sevgilim,bitanem ben geldim. Senin Nazlin türk kızın,neden yatiyorsun sen yatamazsin bu sekilde olmaz kesinlikle olmaz eger ölürsen seni asla affetmem duyuyor musun beni. Senin gözlerini, güldüşünü,gamzelerini ne kadar özledim, biliyor musun, daha yapacak bir cok güzel anilarimiz var. Önümüzde birlikte yaşayacağımiz uzun bir ömür olduğunu soylemistin ölemezsin,beni sensiz bırakamazsin,buna dayanamam,sensizliğe dayanamam, alisamam, yaşayamam.
Hemsirenin sesini duydum
-efendim artik çıksanız iyi olur dedi
Kafami sallayarak tamam dedim. Zor tuttuğum hıçkırıklarimi birakip koridorda yere oturdum. Kontrolsuzce bagirarak agliyordum. Adeta bilincim kapanmıştı.
Bir anda gözlerim karardi. Sonrada tamamen bilincim kapandi. Hersey siyahti karanlikti.

MİNİ BİR YAZAR NOTU :
Maalesef bir sure yazamicam çünkü sinavim var ve deli gibi calisiyorum bu bölümü de gece uykudan fire vererek yazdim sinavdan sonra elimden geldigince yazacam sıkça söz ✌