Bir Delinin Günlüğü

4.BÖLÜM

"Luna uyansana kızım! Hey kış uykusuna falan mı yattın sen!"

Uyandığımda ter içindeydim ve Lara hala beni sarsıp duruyordu. En sonunda konuşmak aklıma geldi çünkü konuşmazsam biraz sonra beyin sarsıntısı geçiricektim.

"Beni sarsmayı kes Lara!"

O anda beni yatağa bıraktı kalktım ve baş ucumda duran sudan bir yudum aldım.

"Luna iyi misin?"

"İyiyim ya. Biliyorsun arada oluyor bu."

"Anneni mi gördün?"

"Evet."

"Seni bu kadar etkilemelerine izin vermemelisin."

"Elimde değil."

"Neyse. Saat sabahın üçü. Bence uyuyalım. Ama eğer uyuyamam diyorsan oturabiliriz."

"Uyuyabileceğimi sanmıyorum."

"Pekala. Ne yapmak istersin?" Gözleri kıpkırmızıydı. Uykusu olduğu ortadaydı.

"Lara, uykun var gibi. Sen uyu. Ben salona falan giderim."

"Hayır ya. Önemi yok."

"Lara sen uyu. Ben biraz oturucam. Belki uykum gelir uyurum."

"Pekala. Sen bilirsin. Sanırım kafa dinlemek istiyorsun."

"Sanırım. Neyse." Dedim ve yastığımı alıp alt kata indim.

Merdivenlerden indiğimde bir uykusuzluk madurunun daha televizyon izlediğini gördüm. Hemen gidip yanına oturdum.

"Sanırım seninde uykun kaçtı?" Deniz'e dönüp sordum.

"Evet. Sanırım babam hakkında çok düşünüyorum."

"Korkma. Amcam atlatacaktır."

"Biliyorum. Ama korkmadan edemiyorum. Onu bir şey olursa annem ve kızlar yıkılır. Bende yıkılırım ama onlara destek çıkmam, güçlü durmam gerekir."

Ona sarıldım ve konuşmaya başladım.

"Ben hep buradayım sarışınım. Sana da ben destek çıkarım."

Sarılmama karşılık verdi ve bir süre öyle kaldık.

"Sana ne oldu? Neden kalktın?"

"Rüya mı desem kabus mu desem bilemedim."

"Ne gördün?"

Annemi. Daha doğrusu aile olduğumuz zamanları. Mutlu olduğumuz zamanları. Sonra annem bir anda kayboluyordu. Bende orada uyandım."

"Sende fazla düşünüyorsun Luna. Ne kadar mutlu görünmeye çabalasanda, aptal değilim Luna. Acı çekiyorsun. Her saniye anneni düşünüyorsun."

"Beni sadece sen anlıyorsun. Gerçekten. Bazen o kadar ki korkmaya başlıyorum." Dedim ve güldüm. Deniz'de benimle birlikte güldü.

Bir süre sonra onun kollarında uyuyakaldım.

Sabah kalktığımda neden bilmem ama kendimi çok enerjik hissediyordum. Garip. Koltuktan kalkmadan dirseklerimin üstünde doğruldum ve telefonumu elime aldım. Saat 9.00. Harika gecenin bir yarısı uyumuş ve bu saatte uyanmayı başarmıştım. Ama buna rağmen hala mutluydum. Kesin bi bokluk vardı. Telefonumu elime aldığımda 3 cevapsız arama olduğunu gördüm. Berk'dendi. Neden aradı ki bu saatte beni bu manyak. Normal bir günde bu saatlerde uyuyor olduğumu bilir halbuki. Acaba başına bir şey mi geldi. Hemen ara tuşuna bastım. Hep olduğu gibi üçüncü çalışta açtı.