Innocent or Criminal

Chapter 6 - hindi inaasahang pangyayari

CALLIE’s POV

It’s been two days na hindi ako lumalabas ng bahay.

Makalabas nga ngaun. Maghahanap ulit ng work as usual. Naligo at nagbihis ng medyo pormal.

Siyempre wala akong sasakyan kaya super lakad na lang. Malapit lang naman eh. 500 meters bago ang sentro ng siyudad.

Hay naku nagkablister na ang mga ankles ko wala pa rin akong mahanap.

Then napalingon ako sa kalbong lalake na nasa parking lot ng isang mall.

OMG. My ex-boyfriend?palapit sa akin.

Hmmp. Pwede ba? Sanda makmak nang kamalasan ang nangyari sa akin sa mga nakaraang araw tas isa pa ‘to.

“Hi Callie, Kumusta ka?” tanong ni Arnold na parang walang nangyari. Grabe ang kapal ng face!

“I can see na naghahanap ka pa rin ng work.” Sabi niya.

Hindi ako sumagot. Ang yabang. At eto pa nasa tapat kami ng ABC Computers. I hate this place. Napairap ako sa secretary.

“So pake mo?” I answered coldly. Tas iniwan ko na siya. I hate him to see me like this. Parang kakawang-kawawa. Bwisit talaga.

I walked and walked and walked. Then

“Oh sakto!” nasabi ko nang may nakita akong hiring sa isang restaurant.

“Stephen’s Resto, hiring for a manager. OK, I’ll try this one.”

I went out with a poker face from the restaurant. I just met the handsome owner. I was mesmerized. Phhh

At simula bukas, magwowork na ako.

Hay... what a relief..

Ang saya ko....

Pwede bang sumigaw? ^____________^

Nagtatalon ko sa labas. Parang baliw lang di ba?

Finally the wheel turned. Ngumiti ako ng ubod ng tamis. ^_^

Alas siyete na pala. Makauwi  na nga.

Teka sino yun?

Umikot ba ulit ang gulong?

Sinong nagflip ng card? Sabihin nyo!!!

Alam niyo ba kung sinong nakita ko?

Ung arroganteng hindi marunong magsuklay ng buhok. Naglalakad pauwi? Bakit kaya may sasakyan naman siya ah.

Lumingon siya sa direksyon ko.

Naku po napansin ata ako? I hide myself with a folder.

Hindi kaya mas lalo akong mahahalata nito? So tinanggal ko na.

Waaaaaaahhhhh!!!! Nasa   harap ko na? Lumipad ba ‘to?

Bakit wala akong narinig na yabag?

“Why are you hiding?” tanong ng arrogante.

Aba talagang nilapit pa ang mukha sa akin.

Napaatras ako syempre. Alangan magmove forward ako?

Eh di nangyari na ulit?

Alam niyo na yun!

Hindi ako sumagot. Wala akong isasagot eh. Bakit nga ba?

“feeling mo lang yun!” sigaw ko sa kanya. Nagpatuloy ako sa paglalakad.

Humabol pa ang mokong. Pipilay-pilay na nga ako eh.

Magkapit bahay pala kami. Hay..nagpakawala ako ng hangin.