Chapter 15:The Longest Day Part 3

1.4K 33 11
                                    

The Longest Day Part 3

DARWIN’s POV

Pumasok ako sa kwarto at nadatnan ko si CAR na nagpapatuyo ng buhok.

“CAR,”

“Yes?” tugon niya nang hindi nakatingin.

“Do you know how to act? Iyong tipong nagbabago bigla ung expression mo when you saw someone. Iyong parang nagp-pretend lang na walang alam pero the truth is mahusay pala. ”

“Of course not. Hindi ako binigyan ng ganyang talent. Kung meron sana eh di nag-artista na lang ako.” Sagot niya.

I remembered what Arnold said ‘She’s an actress’.

Hindi kaya lahat ng ginagawa niya ngayun were lies?

“Bakit mo natanong?” she faced me with a wondering eye.

“Wala, natanong ko lang.” sagot ko then she moved towards me.

“D, kahit kelan, hindi. Ako. Umarte. ”she said while looking into my eyes. Talagang may pa-pause. Pause pa siyang nalalaman.

“Ito ako. When I’m scared, I’m scared. When I’m happy, I’m happy. When i’m sad, tears fall. Kung anong nasa utak ko, lumalabas lahat un.” She added.

“Sige nga, ano bang laman ng utak mo?”

“Ang laman ng utak ko? Magluluto na ako.” Sagot niya. Then she left.

Anu kayang sagot yun? Kainis.

Is she an angel in disguise or a devil inside? Ayts.

I followed her slowly as she goes to the kitchen to cook. Sana lang marunong siya.

There stayed Paul, Jay and Matsuda.

“Callie, ikaw ung nasa bus station right?” tanong ni Paul. She turned red.

“LAsing ako noon. At nasukaan ko si D. Hindi ko sinadya iyon. At wala kaming ginagawa noon.” 

She answered to paul.

“Defensive..” ani Jay na kung matingin sa kanya ay nakakaloko.

“Hayaan niyo siyang magluto! ” asik ni Matsuda. Irritated.

“Ganda mo talaga nun kahit madilim. Tas ngayun, mas maganda ka pa.” Paul said.

CALLIE’s POV

After ko naligo bumalik si D sa kwarto asking wierd questions. Like ano raw ang talent ko. Marunong daw ba akong umarte? Well hindi ko forte iyon. Singing and playing guitar ang forte ko.

Iniwan ko siya dun. Magluluto muna ako.

Nadatnan ko ung mga pulis sa kusina. Nagbibiruan pa.

“Ikaw ung babae sa bus station di ba? Maganda ka sa dilim pero mas maganda ka sa liwanag.” Biro ng isa.

I blushed.

Naalala pa nila un? Last week pa yun ah.. sakto magdadalawang linggo na since then.

Sa totoo lang, hindi ko pa rin alam kung bakit ako nandito.

Nagsaing ako ng kanin.

I’m thinking, ‘Siguro si Matsuda, babae sa past life niya. Ang galing mamalengke. Sa mga lulutuin lang pero sa damit walang taste.’

I’m wondering why for 6 person eh 5 lang naman kami. Hmmm

Tilapia, manok, gulay. Anong gagawin ko dito? Matanong nga sila.

I sneak peek. I over heard what D said.

“Are you saying she’s the mastermind?” ani D.

Hindi ko alam kung nasan ung kausap nila. Pero i know there’s a person over their headset.

  “How? Do you have a proof?” sabi ulit ni D.

Grabe kung makapaginterrogate, nag-iiba ung boses.

Lumingon si D sa akin. Nakakatakot tumitig pa talaga. Parang siya multo.

“CAR, what do you need?” tanong niya ung tipong parang galit na ewan.

“T-tanong ko lang kay Matsuda kung anong luto ang gagawin sa mga binili niya” i said trying to hide myself.

Nilingon niya si Matsuda.

“samahan mo siya dun! Keep her there at huwag mong palalapitin dito.” Sabi niya kay Matsuda.

Bakit kaya? Top secret ba ang ina-unveil nila? Hmmp..

Matsuda following his orders stand up and walk towards me. I can see on his face na hindi niya gustong samahan ako.

Ang sakit niya tumingin. Pero mas nakakatakot si D.

MATSUDA’s POV

Kainis naman. Maid ba ako?

Ako pa talaga ang utusang magluto kasama si CAR.

Itong si CAR naman kasi, tilapia, manok at gulay lang hindi na alam kung anong gagawin.

“I-prito mo ung isda. Tapos ung manok sabawan mo. Ung gulay naman, pinakbet. Alam mo naman siguro lutuin yun?”

“Galit ka ba?” tanong niya. Nagpapacute pa ata.

‘Oo’ sagot ko sana.

“Hindi, naiinis lang ako!” mejo napasigaw ako dun ah.

“Ah okay. Linisan mo ung isda. Habang niluluto ko ung manok.” Aniya.

“Hindi. Ikaw ang maglinis nang isda at ako ang bahala sa manok.”

“Matsuda, sige na please.” With a pleasing eyes.

“No way!” i turned my back. Para hindi ko siya makita.

“Tsk. ” napakamot siya. Nilagyan niya ng tubig ung palang gana. Tas binuhos ung binili kong tilapia. Nagsilanguyan na.

“Buhay pa eh” reklamo ni CAR.

“patayin mo ah”

“Hindi ko alam” aniya na parang batang nagmamaktol.

Plok.  It fell on the floor.

“uyy! Galaw ng galaw. Hindi ko mapulot.” 

She’s making me laugh. Hindi ko mapigilan kasi ung reaction niya habang pinupulot ung isang isda.

Akmang hahawakan niya tas tatalon ung isda. Tas aatras na naman siya.

Hanggang maka abot ung isda sa pinto ng kusina. May balak pa atang tumakas eh.

“Matsuda!!!” hiyaw niya na parang naiiyak.

Bahala ka jan.

Pumasok si D.

“What are you doing?” ani D. Napatayo si CAR.

“W- we are  co-cooking” sagot ni CAR. Stummering.

“You’re cooking? Your voice is too loud.” Tugon niya kay CAR.

“You!” turo niya ako.

“Why are you laughing so hard?”

@_@ kung magalit naman 'tong c D. wagas..

A/N:

Sa tingin nyo? Bakit galit c D?

hmmmmmmmmm

'til next time guys!!

I love my readers...

vote and comment everything you want!

Innocent or CriminalTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon