Hoofdstuk 15
De volgende dag waren de lessen net zo erg als die dag ervoor. Ze zat natuurlijk de hele tijd te denken aan wat Nienke haar die vorige dag had gezegd.
'We gaan morgen trainen voor ballet'
'We gaan morgen trainen voor ballet'
Het bleef de hele tijd aan haar geweten knagen. Zou ze gaan of niet. Ze had geen keus.
Als ze niet zou gaan dan zou ze weer uitgescholden worden en in elkaar geslagen. En als ze wel zou gaan zou ze in ieder geval geen last hebben van die Nienke en haar groepje.
Ze had het besloten: ze ging. Omg dit zou echt zo erg worden.
Ze ging na de laatste les haar Spitzen pakken en naar de bibliotheek op de afgesproken plek.
Daar stond ze al. Te wachten op haar met haar verwaande gezicht.
'Hi Floor,' zei ze met haar verwaande stem.
'Goed zo je bent gekomen'
Ja wat moet ik anders, zei Floor
'Oke kijk Floor,' ze liet haar achter een boekenkast een speciale ruimte zien 'hier gaan we trainen, de komende weken,' ging ze verder.
'Oké eerst maar even opwarmen.'
Ze gingen allebei opwarmen.
Laat maar zien wat je kan, Nienke zei Floor net zo verwaand terug.
'Oké,' zei Nienke.
Daarna moest Floor echt haar lach inhouden want het zag er echt niet uit. Ze stond heel scheef op haar Spitzen en ze viel de hele tijd om.
Nienke keek heel boos terug en zei: 'Nou laat jij dan maar is zien wat jij kan.'
Daarna danste Floor heel sierlijk de stervende zwaan. En Nienke stond met een jaloerse blik in haar ogen maar ook stond ze met open mond te kijken.
'Wow je was echt geweldig,' zei Nienke vol ontzag en jaloersheid. 'JA natuurlijk ik dag in dag uit geoefend,' zei Floor zonder veel argwaan te wekken. 'Wil je het me leren?' Vroeg Nienke. Ik was nogal verbaasd door deze vraag. En toen zag ik opeens de kwetsbare en lieve kant van haar. 'Is goed, vriendinnen?' 'Vriendinnen.'
Die volgende dag gingen ze naar school. Iedereen keek raar naar ons. Warschijnlijk omdat we opeens vriendinnen waren. Nou ja, opeens, het heeft nog wel een paar dagen geduurd. in ieder geval iedereen keek raar. Maar we trokken ons er niks van aan. Wij stonden immers sterker met zijn tweeen. We liepen naar de laatste les. Het was Wiskunde en ik heb een hekel aan wiskunde.
Toen de zoemer na de laatste les ging, snelde Nienke en ik naar de gymzaal. Kleedde ons om en gingen opwarmen. Daarna heb ik er eerst nog verteld wat er was gebeurd voordat ik naar de kostschool kwam. Over de dood van Natas enz. . Toen kwam haar verhaal en dat was nogal schokkend, luister maar:
'Toen ik nog een kleine baby was, had ik al die strenge ouders voor me. Niet liefdevol niet speels, maar gemeen en vals. Ik moest voor mezelf zorgen en telkens kreeg ik straf. Maar toch bleef ik van ze houden, want ze waren immers mijn ouders, toch?Mijn ouders waren de koning en koningin van het land Immensia. Ik werd ouder en ouder en ik wilde de wereld ontdekken maar vooral boeken schrijven. Maar iedere keer als ik een mooi boek had pakte ze het af. Ik wist niet wat er mee gedaan was totdat ik zag dat het in het vuur lag. Ik was zo verdrietig dat ik een week niet van mijn kamer afkwam. Toen ik eindelijk uit mijn kamer kwam zag ik mijn oom overleggen met de kok. Mijn oom was nogal wraakzuchtig omdat hij de plek op de troon niet had gekregen en stond te overleggen om gif in het eten te doen van mijn vader en moeder. Normaal zou ik dat tegen ze hebben gezegd. Maar dit keer was ik zo boos over de boeken dat ik het niet deed.'
'Daar heb ik nu nog steeds spijt van,' zei Nienke verdrietig. 'W..at gebeurde er t...oen dan,' stamelde ik. 'Ik zal het je vertellen:'
'Die avond nog kregen we eten. zoals ik al zei, zat er gif in het eten van me ouders. Ze werden er zo ziek van dat ze overleden. Ik was eerst blij maar daarna realiseerde ik me dat ik een grote fout had begaan. Sinds die dag ben ik me gaan focussen op ballet. Maar het wilde maar niet lukken omdat mijn oom het absoluut niet mocht weten. Hij haatte ballet. Net zoals jou oom, Floor. En toen heeft hij me ontdekt en werd ik hier na toe gestuurd. En toen heb ik jou ontmoet Floor,' sloot ze haar verhaal mee af.
'Heftig zeg.' Dat was het eninge wat ze eruit kon brengen. 'Zullen we maar beginnen,' zei Nienke quasi-opgewekt. 'Ja.'
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Hey lezers,
Het einde van mijn boek komt in zicht. Hopelijk vinden jullie het niet al te jammer. Maar niet getreurd ik heb twee nieuwe boeken en daar ga ik dan vol mee bezig. Ik heb nog 1 vraag aan jullie en zet dat graag ff in de comment. Willen jullie dat ik als eerst verder ga met 'Magicworld' of 'de verloren kroon 1 de ontdekking'. ik zou het graag snel willen weten zodat ik daar mee verder kan gaan ;-). Verder heel erg bedankt voor het lezen, het is in totaal 411 keer bekeken!!!!!! Ik ben daar zo blij mee, dankjewel voor het lezen <3 <3
xxxxx Nikita
JE LEEST
De Verloren Spitzen✔️
Short Story*LET OP! DIT IS MIJN EERSTE VERHAAL EN GEEFT DUS EEN SLECHT BEELD VAN MIJN SCHRIJFSTIJL. DUS LEES EEN VAN MIJN ANDERE BOEKEN ALS JE EEN DUIDELIJK BEELD WILT KRIJGEN.* Dit gaat over een meisje ,Floor. Zij houdt heel erg van ballet net als haar moeder...
