Part 4

49 4 1
                                    

Αρχίσαμε να πηγαίνουμε προς το γραφείο για να πάρουμε την αναγκαία βεβαίωση και έτσι βρήκα την ευκαρία και ξεφούρνισα την απορία που επικρατούσε ώρες τώρα στο μυαλό μου.

«Λοιπόν σου αρέσει ο Damon έτσι? Δεν θέλω να γίνομαι αδιάκριτη από απλό ενδιαφέρον ρωτάω»

«Τιιι?? Εγω? Φυσικά και όχι»

«Έλα τώρα Ελένα»

«Δεν τον γουστάρω τέλος η συζήτηση» φαίνεται ενοχλημένη και φανερά ερωτευμένη με αυτόν και ας μην το παραδέχεται. Εγωισμός ονομάζεται.

«Αα δηλαδή αν γίνει κατι μαζί του δεν θα σε πειράξει?»

«Ποο καλά σε βαρέθηκα! Ναι μου αρέσει...ηρέμισες τώρα?» άφησε έναν βαθύ αναστεναγμό που από τι φαίνεται κρατούσε ώρα.

« Το ξέρα»

Περάσαμε από αρκετά γραφεία μέχρι να βρούμε του διεύθυντη και καθώς περνούσαμε από το ακριβώς δίπλα γραφείου, το οποίο ήταν η γραμματέας του πρόσεξα ένα κούκλο στην ηλικία μου. Δηλαδή όσο μπορούσα να δω αφού ήταν γυρισμένος με την πλάτι. Το σώμα του ήταν φανερά γυμνασμένο και το στυλ του εξαιρετικό. Φορούσε ένα δερμάτινο σακάκι με στενό τζιν. Φαινόταν τόσο σέξυ! Ξαφνικά γυνάει και με καρφώνει με τα καταπράσινα του μάτια, μου χαμογελάει και γυρνάει ξανά προς την γραμματέα.

«Τι κοιτάς καλέ τόση ώρα?» εμφανίστηκε από το πουθενά η Ελένα και μου χάλασε την στιγμή.

«Τίποτα καλέ, να το γραφείο»

«Το γραφείο εε? Και τι λέει είναι ωραίο το γραφείο» ο τόνος της ήταν ειρωνικός.

«Πολλή»

«Καλό παιδί είναι, μόνο πολλή συναισθηματικός»

«Παρεπιμπτώντος είναι ο Στέφαν»

Μετά από την σύντομη συζήτηση για το μυστηριώδες αγόρι μπήκαμε στο γραφείο του διευθυντή για τα απαραίτητα έγγραφα. Η Ελένα έφυγε αφού τηςτο ζήτησε ο περίφημος διευθυντής και έμεινα ολομόναχη περιμένωντας τα χαρτιά. Με το που τα πήρα στα χέρια μου έτρεξα στις τουαλέτες για να φρεσκαριστώ και να ρίξω λίγο κρύο νερό στο πρόσωπο μου. Μόλις τελείωσα βγήκα απ' την τουαλέτα απότομα με αποτέλεσμα να κτυπήσω σε ένα αρκετά γυμνασμένο σώμα, ύψωσα τα μάτια μου για να αναγνωρίσω το άτομο που βρισκόταν ακριβώς μπροστά μου. Τα μάτια μου αντίκρισαν το πρόσωπο του και μου ξέφυγε ένα άθελο χαμόγελο.

«Εδώ είναι οι ανδρικές τουαλέτες?» είπε με περιέργεια και τότε ήταν που μπλόκαρα! Βρισκόμουν στις ανδρικές τουαλέτες τόση ώρα χωρίς να το υποψιαστό. Γύρισα όσο πιο διακριτικά μπορούσα εκείνη την συγκεκριμένη χρονική στιγμή και διέκρινα πως όντως δεν ήταν οι γυναικείες τουαλέτες.

«Εμμ....ναα....εμμμ....χμμ....είναι μεγάλη ιστορία» προσπάθησα να το δικαιολογήσω όσο μπορούσα.

Πήγα να φύγω αλλά το σώμα του με εμπόδισε, έκανα ένα βήμα πίσω αφου βρισκόμασταν πολλή κοντά και ξαναδοκίμασα να φύγω αλλά μάταια. Έκανε ακριβώς την ίδια κίνηση με εμένα κλείνωντας μου τον δρόμο. Τελικά υποχώρησε και μου άδεισε τον δρόμο αφήνωντας το σώμα μου να ξεφύγει.

«Ευχαριστώ» είπα και συνέχισα τον δρόμο μου, γύρισα για να τον κοιτάξω πριν απομακρυνθώ εντελώς και αυτός με κοιτούσε ήδη.

Φύγαμε από το γραφείο κατευθυνόμενες στην αίθουσα 32, χημεία. Το χειρότερο μου, ποτέ δεν τα κατάφερνα. Όλοι καθόντουσαν συγκεντρωμένοι στους πάγκους τους, δημιουργόντας μια χημική ένωση, πάλι καλά που δεν είναι καμιά θεωρία πρωί πρωί. Εγώ και η Ελένα καθήσαμε στον τελευταίο πάγκο όπου εκεί ήταν ο Τζίμμης, μια κοπέλα και ο Damon.

«Γειά σου Κάρολινε» γύρισε και με κοίταξε με πονηρό χαμόγελω στα μάτια ο Damon.

«Γειά και σε σένα» πέταξα όλο αδιαφορία, δεν μπορώ να πω, καλός είναι μα αρέσει στην Ελένα, τα χέρια μου είναι αλυσοδεμένα.

«Κάρολινε μου από δω η Αμάντα» ήταν η κοπέλα που καθόταν δίπλα στον Damon, οφείλω να πω πως είναι κούκλα, έχει μεγάλα ζουμερά ροζ χείλια και μακριά μαύρα μαλλιά που πέφτουν αισθησιακά στο μελαμψό πρόσωπο της.

« Χάρηκα για την γνωριμία ομορφιά» μου χαμογέλασε και προχώρησα για να καθίσω δίπλα από τον Τζίμμη ο οποίος ήταν λίγο στον δικό του κόσμο. Κοιτούσε μια κοπέλα στον μπροστα πάνγκο και ακόμη λίγο θα του έπεφταν τα σάλια χάμο. Πρωτού αρχίσει το μάθημα μπήκε μέσα ο Στέφαν χαλαρός και κάθισε στο ακριβώς δίπλα τραπέζι μαζί με άλλα δύο αγόρια. Γύρισε και με κοίταξε κατάματα και τα λακκάκια έκαναν αμέσως την εμφανιση τους, ανταπέδωσα και γύρισα στα παιδιά τα οποία μιλούσαν για κάτι.

«Τι λέτε να πάμε για κανένα καφεδάκι άβρυο το πρωί μιας και είναι Σάβατο?» ρώτησε ο Damon κοιτάζωντας τα μάτια μου.

«Είμαι μέσα» είπαν όλοι εκτός από εμένα που ειλικρινά δεν είχα ιδέα αν θέλω να πάω.

«Εσύ Κάρολινε?»

«Εμμ νε φυσικά» κτύπησε το κουδούνι και πήγαμε για διάλειμμα



Συγγνώμη αν άργησα λίγο είχα αρκετά να κάνω! Ελπίζω να σας αρέσει!

Whisper of love( greek version)Where stories live. Discover now