TESADÜF

SENDEN NEFRET EDİYORUM

Sabah uyandığımda , direk kalkıp banyoya gittim, elimi yüzümü yıkadım ve doğru aşşağa .

Ben dışında herkes uyanmıştı , ada da kahvaltıyı hazırlamıştı.

Herkes kahvaltı masasına oturmuş , beni bekliyodu, birden kapı çaldı , koşarak kapıyı açtım ve açmaz olaydım , duru gelmiş , ben hiçbişey diyemeden içeri girdi , benim evimi nerden biliyo , nerden olcak kesin emre öküzü söylemiştir , tam tamına ayrılamadıysa süs bebeğinden.

Duruyu görünce emre biraz bozulmuş gibiydi.

Ve direk söze girdi.

-ne işin var senin burda
-e hayatım sen çağırdın ya beni , Hem dün geldin benden özür diledin tekrar barışmak istediğini söyledin , aaa yoksa daha söylemedinmi arkadaşlarına
-ya sen ne saçmalıyosun , ben öyle bişe demedim , hemen burdan gider misin ?

Neee gerçekten böyle bişe yapmış olabilirmiydi , neden bilmiyorum ama içimde bi yanma hissettim, yüzümde birden bire , kızgın ve üzgün bir ifade oluştu.

Bu durum sinirimi bozmuştu.

Sinirle mutfağa giderken Emre de peşimden geliyodu.

-bak nehir gerçekten yalan söylüyo , yok öyle bişe
-evin adresini nerden buldu o zaman , sen çağırmadıysan .
-bilmiyorum ama gerçekten bu işin benimle bi alakası yokki
-hıhı eminim öyledir , hem zaten ben kimmiki sen bana hesap veriyosun
-nehir yanlış anlamanı istemiyorum
-yeter hemen evimi terk et , o duruyu da al defolun evimden
-bak nehir bi dinlersen
-defol dedim
-peki öyle olsun şimdi gidiyorum ama , gerçekten bu isin benimle alakası yok .