Ella's

Ella's deel 3

In de politieauto legt de agent uit wat er is gebeurt. 'Uw moeder liep over straat om boodschappen te doen, toen ze wilde oversteken kwam er een motor met een hardere snelheid dan toegestaan de hoek om en reed over haar voet. Haar voet is gebroken en ze kan niet meer lopen.' Lotte die de agent geen enkele keer heeft onderbroken vraagt 'Wat is er met de motorrijder gebeurt?' de agent glimlacht. 'Hij is afgestapt en heeft de politie gebeld.' niet tevreden met dit antwoord slaat Lotte haar armen over elkaar. 'Wat een klootzak, zomaar mijn moeder overrijden.' maar meer komt er niet uit. Als ze komen aanrijden ziet Lotte een jongen met een helm onder zijn arm. Hij praat met een agent die alles opschrijft. De jongen loopt naar Lotte's moeder en geeft haar een hand. Lotte stapt uit, woedend. Ze loopt recht op hem af en geeft hem een mep in zijn gezicht. 'Wat ben jij een lul! Zomaar om de hoek aan komen scheuren! Waar heb jij je bewijs gehaald?! Bij een pakje boter?!' kwaad en woedend wil Lotte hem nog een klap geven, maar midden in haar zwaai houd de jongen haar tegen en zegt 'Ho! Rustig! Het was toch ook maar gewoon een ongeluk?' nu nog bozer schreeuwt Lotte 'Maar een ongeluk?! Wat bezield jou! M'n moeder had wel dood kunnen zijn!' de jongen lacht. 'Maar dat is ze toch niet? Of wel? Nee. Dus je hebt niets om boos over te zijn. En trouwens, ik betaal een boete, haar ziekenhuiskosten, én ik kom je helpen in de zaak als taakstraf. Een medewerker die je niet eens hoeft te betalen! Is dat aardig of niet?' tevreden kijkt hij Lotte aan. Lotte zucht diep en keert zich tot haar moeder. 'Gaat het mam?' vraagt ze bezorgd. 'Jaja, liefje. Alleen wat pijn in mijn voet, maar de dokter zegt dat ik alles nog gewoon kan doen, behalve lopen!' Moeder lacht alsof ze net een ongelofelijke grap maakte. 'Maak je toch niet altijd zo druk lieverd. Maar ga jij nou terug naar de zaak. Je hebt het vast nog druk!' Lotte moet toegeven dat ze het inderdaad nog best druk had. 'Ik had me trouwens nog niet voorgesteld ik ben...' maar voordat hij zijn naam kon uitspreken zegt Lotte 'Ik hoef je naam niet te weten. En het enige wat jij van mij moet weten is dat ik zolang je taakstraf hebt ik je baas ben.' de jongen knikt. Er komt een agent op Lotte aflopen en neemt haar apart. De jongen ziet Lotte flink protesteren maar geeft uiteindelijk op. 'Ik ben Lotte Lanssen en ik hoor net dat je bij mij komt wonen zolang je taakstraf hebt... tot mijn grote ergenis...' zucht Lotte. 'Mag ik dan nu wél vertellen hoe ik heet?' vraagt de jongen. Lotte ergerde zich nu al totaal aan die lach op zijn smoel. 'Ik ben Samuel Kente, maar mijn vrienden noemen me Sam.' hij strijkt een haar uit zijn donkerblonde haar, zijn grasgroene ogen staan er tot Lotte's verbazing verrassend goed bij. Voelt ze iets voor hem? Nee! Nu niet en nooit niet! Die gedachte wuift Lotte meteen weg. 'Wil je bij mij achterop?' vraagt Samuel, weer die walgelijke grijns. 'Nee bedankt. Ik rijd wel, jij mag achterop.' zegt Lotte, tot Samuel's grote verbazing. Tien minuten later stappen ze voor de zaak af. 'Ella's...' mompeld Samuel. 'Ik zal je voorstellen aan je tweede baas, Daniël van Friesen.' in de keuken maken ze kennis en Lotte legt alles uit aan Daniël. 'Ik zal je je onderkomen laten zien.' Lotte neemt Samuel mee naar een logeerkamer. 'En, schoonheid, hoe laat eten ze hier?' van het woord ''schoonheid'' moet Lotte kokhalzen, maar toch krijgt ze een kriebel in haar buik. Nee Lotte, denk ze. Je mag niets voor hem voelen, hij overreed je moeder! 'Zes uur.' en met die woorden loopt ze weg.