Ella's

Ella's deel 6

Snel laten ze elkaar los. Lotte ziet dat het Daniël is. 'Oh, hey Daan... hoe, hoe gaat het? Voel je je al beter?' vraagt Lotte ongemakkelijk aan Daniël. 'Oh ik kwam eigenlijk zeggen dat ik me weer beter voelde en dat ik weer aan de slag ging. Maar blijkbaar stoor ik.' antwoord hij. 'Nee hoor, je bedoelde het goed. Daar gaat het om.' zegt Samuel. 'Ik hoorde van Lotte dat jij haar beste vriend bent.' zegt Samuel. Danièl kijkt naar Lotte. Die lacht verlegen terug. 'Ja, dat klopt.' antwoord Daniël. 'Ik zal daar nooit tussen in komen, jullie band, want die is speciaal en bijzonder, als die kapot gaat vanwege mij zou ik het mezelf nooit vergeven.' zegt Samuel. Lotte is zo getroffen door deze woorden dat ze hem spontaan zoent. 'Je bent een schat, Sam.' zegt ze. Samuel lacht en wordt roder dan een tomaat. 'Ik mag je wel Kente.' en met die woorden loopt Daniël weg. 'Je hebt hem mijn achternaam vertelt hé?' lachend aait Samuel Lotte over haar hoofd. Lotte lacht verlegen terug. 'Zullen we maar lunchen?' vraagt Lotte. 'Als jij nou gaat douchen, dan dek ik de tafel alvast.' stelt Lotte voor. Samuel lacht 'Is het zo erg dan?' Lotte knikt heftig, waardoor Samuel nog harder moet lachen. Na ongeveer tien minuten hebben ze gedoucht en geluncht. 'Waarom heet het restaurant eigenlijk Ella's?' vraagt Samuel. 'Omdat mijn buurvrouw de aanleiding was en zij heet Ella.' legt Lotte uit. Samuel knikt instemmend. 'Slim.' zegt hij. 'Maar we hebben geen vrije dag dus we moeten weer aan het werk. Sara en Daan werken zich vast te pletter.' en met die woorden lopen ze naar het restaurant. 'Sorry, maar we zijn er weer.'verontschuldigd Lotte zich. Sara, de dochter van Ella, lacht en zegt 'Ik ben allang blij dat jullie er weer zijn! Het is loeidruk hier.' en snel gaat ze weer aan het werk. 'Er heeft voor vanavond een vrouw een lange tafel gereserveerd. Zou jij die willen dekken, lieverd.' bij het woord 'Lieverd' kijkt ze héél verleidelijk. Samuel glimlacht en begint met de tafel dekken. Als de vrouw binnenkomt kijkt ze om zich heen, met afkeurend gezicht loopt ze naar Lotte toe, zich niet bewust dat dit restaurant van haar is. 'Wat is dit? Ik dacht dat het een rustige, sfeervolle zaak zou zijn! Niet één of ander hondenhok! Waar is de eigenaar van deze tent? Ik wil hem nú spreken!' Lotte schatte de vrouw ongeveer 30 jaar, en aangezien de vrouw maar tien jaar ouder is dan zijzelf zegt ze 'Ten eerste, het is geen 'hem' maar een haar, en ík ben de eigenaresse. Ten tweede, het is geen hondenhok! Het is een café en restaurant in één. En ten derde, als het u niet bevalt, dan gaat u maar naar een ander restaurant!' beledigd keek ze de vrouw aan. Maar duidelijk was de vrouw niet van haar stuk gebracht want ze riep kwaad 'Hoe durf je zó tegen een klant te praten! Onbeschoft mens! Mooi niet dat ik hier nog een stap binnen zet!' vloekend liep de vrouw de zaak uit. Samuel, die alles had gezien, keek verbaasd naar Lotte. 'Trut van een vrouw. Jemig beledig maar de eigenaar en boos worden als die iets terugzegt.' vol medelijden slaat Samuel een arm om haar heen. 'Trek je er maar niets van aan, schat. Zulke kutmensen bestaan.' Lotte knikt. 'En of die bestaan, en of.' stemt ze er mee in. Rustig, alsof er niets aan de hand was, gingen ze door met het afsluiten van de zaak.