[Chapter 1] → my FAMILY = BALIW ←

119 6 0
  • Dedicated kay Kristine G. Orquia
                                    

at dahil matagal na panahon na ang lumipas ng pinost ko ang first part.. gagawin ko na to.. sana mag-enjoy po kayo.. hehehehe... feedbacks??? sure!! gusto ko yan.. hehehe.. LOVE LOTS!!!

---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

"Lexie, halika na.. umupo ka na at kakain na tayo.."

bati sakin ni mama at inaya akong umupo sa tabi niya at ni ate Hannah..

"kumpleto na tayo.. kain na??"

tiningnan ko ang mga bisita namin.. si kuya Ronnie ang fiance ni ate at ang nanay niyang bulldog.. I really hate how she looks at my sister.. naku!! pag ako di nakapag pigil aa..

"so Hannah, ano naman ipapakain mo sa anak ko knowing na hindi ka marunong mgluto??"

tumingin si ate Hannah kay kuya Ronnie at kina mama.. I saw that bulldog raised her brow on my sister at swear, pag di ako nakapagtigil.. ibabato ko sa kanya tong kutsara.. Psh!! she never really liked my sister.. and never will!! gusto niya sa kanya lang si kuya Ronnie forever.. ay naku!! dapat lang siyang iwan noh.. sa ugali niyang yan!!

"excuse me?? marunong magluto ang ate ko!!"

they all turned to me..

"aarmm.. errr... fried!!! egg, chicken!! hotdog!!! masarap ang scrambled eggs ni ate!!"

i defended pero mukhang sablay talaga.. kasi din naman tong si ate, di nag-aral magluto.. aysh!!

"is she planning to cook breakfast all throughout the day??"

she smirked and now her brow on me.. I saw at Hannah narrowed her eyes on me..

"Lexie!!! ahmm.. maam pasensiya na po kayo.. madaldal lang po talaga yang kapatid ko.."

"maam?? teacher ka ba?"

my sister tightened her grip on my legs.. ay ewan!! siya na nga tong pinaglalaban..

"lexie..."

she was trying to control her temper

"whatever!! if you'll excuse me.. I'm full!!"

i pushed my chair backwrds and stood up, rolling my eyes.. narining ko pa ang 'sorry' ni ate bago ako makaakyat.. hay naku!! naiirita talaga ako.. I took my laptop and went to the garden.. makalanghap man lang ng sariwang hangin!! I was planning to do the epilouge of my story later pero dahil sa bulldog na yun.. mapapaaga.. I sat on the swing for four and placed my legs across and started typing.. I felt the swing moved as someone sat on the other side.. I wasn't looking up but I know it's ate Hannah

"Lexie, I'm sorry about dun sa nangyari kanina.."

i felt her hands travelled to mine.. I looked up and met two pairs of pleading brown eyes.. I saw kuya Ronnie at her back, with both hands on her shoulders

"sorry din ate.. kuya Ronnie.. kasi naman yang nanay mo ii.. "

I saw ate Hannah smiled

"ii kung hindi naman akonagsalita at hindi ko sinabi kung anong gusto kong sabihin, ii di hindi na ako si Lexie.."

I heard them laugh.. ay ewan!! alam naman nilang ganito talaga ang ugali ni Lexie Maurice Tuazon..maka-segway lang sa pagpapakilala.. hahahah

"I know... pero sana hinayaan mo na lang kami ni kuya Ronnie mo ang umayos nun.. Di  ka dapat mamroblema sa problema namin.."

i sighed and smiled.. ou nga pala!! mas malala ang problema ko.. ang mga magulang kung may lamat na yata ang bungo sa ulo, pati utak apektado na..

"basta kuya aa.. may tiwla ako sayo.. pag yan talagasi ate pinabayaan mo, pasensiyahan na lang.."

Just Like Writing my Own StoryTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon