O GECE NE YAPTIM?

TANITIM

    Ağır bir mide bulantısıyla gözlerimi açtım. Daha doğrusu açmaya çalıştım. Göz kapaklarım ısrarla bana karşı koyuyordu. Gözlerimi sonunda açtığımda ağzıma safra tadı geldi ve en sevdiğim bembeyaz yorganımın üzerine kustum. Midemin bulantısı biraz rahatlamıştı ama geçmemişti. Saçlarımı geriye doğru elimle taradım. Bi ıslaklık hissettim. Ellerime baktım. Kırmızıydılar, kan kırmızısı. Kendi kanım sandım aynaya koştum. Üzerimde sadece eskiden beyaz olduğunu düşündüğüm şu an gri ve kırmızıya bürünmüş benim olmayan bir gömlek vardı. Kollarının çok büyük gelmesinden anladığım kadarıyla erkek gömleğiydi. Bacaklarım ellerim kanla kaplıydı ama vücudumda yara izi yoktu. Bu kan benim değilse kimin kanıydı? Dün geceyi hatırlamaya çalıştım. Angel'la kafa dağıtmak için bara gitmiştik. Çok sarhoş olan biri değilim zaten dün gece de olmamıştım. Taksiye binişimi hatırlıyorum. Saate bakmıştım 03.48'di. Ama sonra nasıl eve geldim nasıl bu hale geldim bilmiyordum. Kan lekelerini temizlemek ve biraz rahatlamak için duşa girdim.
     Çıktıktan sonra telefonumu elime aldım. Mesaj veya cevapsız çağrı yoktu. Kendime kahve yaptıktan sonra yorganımı temizlemeyi düşünerek aşağıya indim.
    Su ısıtıcısına su koyarken halımın üzerinde kan gördüm. Tezgahın arkasına doğru kandan küçük bir göl oluşmuştu. Korkuyla elime telefonumu aldım her ihtimale karşı Andrew'ün numarasını açtım. Ayrı olabiliriz ama o tezgahın arkasında ne varsa şu an bana yardım edebilcek tek kişi Andrew'dü. Andrew'ü aradım yavaş yavaş tezgaha doğru yürüdüm. Boğazımdan istemsiz çığlıkla hıçkırık arasında bir ses çıktı. Andrew telefonda "Alo? Ambrose? Orda mısın? Alo?" diyordu. Siyah bi karaltı gördüm. "Andrew yalvarırım gel. Eve." deyip telefonu kan gölcüğünün içine düşürdüm. En son hatırladığım yere düştüğümde çıkan ses ve kafamdaki acı. Kanın sahibini bulmuştum.