Hoofdstuk 4. Bobby

35 3 0
                                    

Hey lezers,

In dit hoofdstuk ga ik vertellen wie Bobby is. Laat me vooral weten wat jullie ervan vinden, dan kom ik sneller met een nieuw hoofdstuk. Ik heb al heel lang niet geschreven, dus als het niet helemaal klopt, het spijt me. Ik heb ongeveer een week Wi-Fi gehad thuis, op de Ziggo Hotspot, maar nu doet die het niet meer.(JAMMUR!!!)

Xxxxxxx Sammy

Omdat ik al zo lang niet heb geschreven, doe ik een inimini stukje van het vorige hoofdstuk erbij.

-------------------------------------------

Waarom was je thuis ?.......

 Lizzy kijkt me vragend aan. Roos kijkt naar haar dekbed en slaakt een diepe zucht. Lizzy ziet dat ze het lastig heeft. ‘Gaat het wel? Moet ik even wat voor je halen? Een glas water of zoiets ?’ Roos schud haar hoofd, haalt even diep adem en begint te vertellen.

'Lizzy, ik ben natuurlijk een  jaar geleden hier naartoe gekomen. Dat was niet zonder een reden. Bobby, mijn broer, is doodgegaan’. Roos slikt en begint te huilen. Lizzy ziet dat ze het moeilijk heeft, gaat dichterbij zitten en slaat haar armen om Roos heen. Ze hoort Roos niet huilen, maar voelt haar shirt nattig worden en Roos’ schouders schokken.  Na een tijdje laat ze roos weer los, en Lizzy wil haar mond open doen om wat te zeggen, maar Roos gaat met een zachte stem door met haar verhaal.

‘Bobby is dood gegaan aan kanker, botkanker om precies te zijn. Hij was zes jaar oud toen ze voor het eerst ontdekten dat Bobby kanker had. Hij heeft een jaar lang in het ziekenhuis gelegen, heel veel chemo’s gehad, en na dat lange jaar mocht hij weer naar huis. Ieder half jaar moesten we terugkomen, maar na een jaar hoefde dat niet meer. Anderhalf jaar geleden kreeg hij last van zijn been. We dachten allemaal dat het kwam door zijn voetbal, hij kon namelijk heel goed voetballen. Na een maand zat er een rare bobbel op zijn been. We zijn weer naar het ziekenhuis gegaan, en die bobbel bleek dus een uitzaaiing te zijn.  Ze hebben een röntgenfoto gemaakt, en op die foto konden we zien dat het niet alleen in zijn been zat, maar ook in zijn ruggengraat’.

Lizzy kijkt naar Roos en ziet dat ze het er moeilijk mee heeft. Ze pakt Roos haar hand en wrijft er even overheen. ‘Ik ben er voor je Roos’.  Roos kijkt Lizzy even aan, en gaat dan weer verder.  

‘De dokters zagen dat zijn lichaam al zo verzwakt was, dat het geen zin had om nog chemo’s te doen. We hebben samen met Bobby zijn laatste wensen gedaan. We zijn naar een wedstrijd geweest van het nederlands elftal, en hij heeft handtekeningen van de spelers. Zijn lievelingsspeler was Wesley Sneijder. Daar heeft hij een shirt van gekregen. Toen we op de terugweg waren van de wedstrijd, was hij moe. Hij is toen we thuis kwamen op de bank gaan liggen en riep ons. Toen we om hem heen stonden….’ Roos haar stemt stokt. ’Is hij overleden…’ Roos moet nu echt huilen, en met hoten en stoten komt het eruit. Lizzy geeft Roos nog een knuffel, en zo zitten ze een kwartier. Als Roos stopt met huilen kijkt ze Lizzy aan en zegt; ‘Bedankt voor het luisteren, Lizzy, je bent een supervriendin!’

-----------------------------------------------------------------

Zo, dat was het weer, hoe vonden jullie het? Ik hoop dat jullie me het even laten weten in een comment, maar een vote, of een share is natuurlijk ook goed!!!! :P Ik kom snel met een nieuw hoofdstuk! Promise!!! XXXXXXXXXXXXXXXXXX   p.s. wie dachten jullie wie Bobby was? Laat het me ff weten in een comment!!! Met 10 comments of votes plaats ik het nieuwe hoofdstuk nog sneller!!

Sweet dreamsWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu