~ Ruhumdan Kopan Şiirler ~

Sevdim İşte...

Vişne renginin kucakladığı, senin öpmeye bile yeltenemediğin dudaklarım...
O iki kelimeyi sana sundu;
"Seni seviyorum."
Cesurluğuma pranga vuramayan ben,
Şimdi seni unutmak için çırpınan bir kalbi unutmak istiyorum.
Canımın sızısı çünkü bu hastalıklı duygu.
Karşılığı imkansız olacak kadar yok,
Sarıldığımızda anladım.
Bırak diyen dillerim sana lâl rengi şimdi.
O yüzden sevgili, bu uzak kalışlarım.
Sevdim işte.
Gönül verdim.
Karşılığı diken olacak kadar acı.
Bundan mıdır acaba?
Seni görünce yürek sıkışmalarım.
Dedin ki;
Çocuk gibisin...
Evet öyleyim kalbi taştan adam.
Bu çocuk gönlümle,
Sevdim işte.
Canımdan çok değil.
Ömrümden çok.
Kıvır buklelerimin dibi bile sızım sızım.
Ya o cennet kokun, burnuma değer ansızın.
Sarhoş olur koklama duyum.
Bir çare olur parmak uçlarım.
Değemedi ya bir kere o hoyrat saçlarına.
Ondandır sevgili,
Bu serzenişlerim.
Güldüğün zaman hayat bana virane.
Ki ben senin tebessümlerine deli divane.
Ah taş kalpli adam;
Şimdi yaş dolu göz pınarlarım.
Şarkılar da sen.
Sözler de sen.
Kitap sayfalarının on yedinci satırında sen.
Heryer de misin her bişeyim?
Ah! doğru ya.
Bir taştan kapılarının ardında değilim.
Dedin ya hani.
Başka kişilerin kalbine dokun diye.
Bana tabî değilsin.
Dedin ya.
Anlamadın ya adi adam.
Yüreği taştan adam.
Bir kalbimin sana dokunduğunu.
Sevdim işte.
Malesef sevdiğim, seçemiyoruz can kırıklarımızı.
Unutmak istiyorum.
Unutuyorum.
Elbet taş yürekli...
Elbet unutucam seni.
Zihnime taşdan bir kuyu açtım.
Atıcam elbet...
Atıcam en diplere.
Sevdim işte.
Karşılıksız.
Sevdim işte.
Koşulsuz şartsız.
Bir "Dim" eki.
Ancak bu kadar can kırığıma paramparça olur.
Ancak bu kadar yiter.
Sev kaldı geriye.
Onuda başaramayacak kadarsın.
Kan dökülen bir şehirde, nasıl tohum filizlenmez ise.
Benim temiz yüreğimde de,
O sızı yok olacak, yavaş yavaş.
Terk ediyorsun gönlümün tahtını.
Huzur dolar mı bilmem ama.
Yüreğime lav dolduğu kesin.
Sevdim işte.
Hak etmediğin kadar sevdim.
Ömrüme seni kancalayacak kadar sevdim.
Sonsuzluk işaretini mürekkeple boğup hiç bir şeyin sonsuz olmadığını öğrendiğim zamana kadar sevdim.
Bu çocuk gönlümle,
Çocukça, masumca,
Sana akıttığım yaşlarla.
Gidiyorum.
O taş duvarlı yüreğinden.
Aynı senin benim temiz kalbimi bırakıp gittiğin gibi,
Gidiyorum...

M.B

Delişın.