~ Ruhumdan Kopan Şiirler ~

*Sol Yanıma Yasak*

Bir cuma akşamı yine.
Balkona çıkmış, elinde ince belli bardak.
Yavaşça yudumluyor çayını...
Kendisi gibi kokulu çayını.
Gözleri dolu dolu yine.
Gecenin hüznü düşmüş o güzel yüzüne.
Şalının ucunu düzeltirken gökyüzü gözlerini benim ona tutulmuş bir çare gözlerime çeviriyor.
Kaşlarını usulca çatıp parmaklarıma hapis ettiğim sigaraya bakıyor.
Haberi yok.
Onun için bu zehir çekişlerim.
Onun için bu içimde çıtırdayan dal seslerinin çığlığı.
Evlenecek yakında.
Haberi yok, öleceğim.
Ah, sol yanıma yasaklı sevdiğim.
Saçlarına dokunmaya yasaklı ellerim.
Oysa o gizli gizli kokladığım karanfil kokulu mavi şalın hala genzimde.
Neden ağlıyorsun?
Niye ölümden beter ediyorsun, harabe gönlümü.
Yapma gökyüzü gözlüm.
Sol yanıma yasaklı,
Ruhuma saklı can kesiğim.
Ellere sevap bana günah sevdiğim.
Pamuk ellerine bir kez dokunmak benim için evlat acısı.
Sol yanıma yasaklı.
Canıma alacaklı sevdiğim...
Haberin yok.
İki gün sonra öleceğim.
Çayına inci tanelerin akıyor.
Neden bu hüznün?
Sokak başında minik dudaklarından dökülen yas rengi sözler yüzünden mi yoksa?
Kalbimin acısını anlatmak için kaç cümle intihar etti yasaklım.
Kaç cansız harf gömüldü?
Bilmiyorsun.
Oğlum olursa...
Adını mustafa koyacağım dedin.
Tebessüm ettim hafiften, burukça.
O his içimde peydahlandıkça.
Geçti iki gün.
Zaman ölüm, yer gök hüzün.
Mezarıma adaşımı getir yasaklım.
Bu kim diye sorarsa sana evladın.
Beni ölümlerce seven, yüreği bana kaybolan harabe bir adam dersin.
Hoşçakal...
Sol yanıma yasaklı,
Ruhuma saklı sevdiğim.
Hoşçakal...

M.B

Delişın.