51

431 54 52
                                    


JJK

Her adımım, her düşüncem, o.

Eğer hastaneye yatacağını söyleseydi, elinden tutar, destek olurdum. Kaçmazdım, bırakmazdım.

Kalbim bir parça kırılmıştı.
Onun için attığım her bir adımda kalbim kan pompalamasını hızlandırıyordu.

Danışmana ulaştığımda Kunpimook'un hangi hasta odasında yattığı hakkında bilgi alıp merdivenlere yöneldim.

Bana güvenmiyor musun sevgilim ? Tamam. Liseliyim, ergenim. Ama seviyorum.

Psikoloji bölümünün üçüncü katta olduğu için mutlu olmuştum. Çünkü daha fazla merdiven çıkmak istemiyorum.

Kaç numaraydı ? 21. Psikoloji bölümü için ayrı bir kapıdan giriyordunuz ve burada ki oda numaraları ayrıydı.

21 numaralı odanın en sondaki oda olduğunu fark ettim. Odanın kapısına geldiğimde ise durdum.

Karnıma adlandıramadığım şeyler oluyordu. Derin bir nefes aldım ve kapıyı araladım.

İleri de cam tarafında ki yatakta gözleri kapalıydı. Uyuyor muydu ?

Ona yaklaştım. Kolları beyaz sargı ile sarılıydı ? Ona bakmaya devam ediyordum ki, gözlerini araladı.

Hiçbir tepki göstermedi. Sadece bakıyordu. Sonra kaşlarını çattı.

"Yine mi halüsinasyon görüyorum ? Tanrım.." diye mırıldandığında, hafif tebessüm ettim.

"Halüsinasyon değilim. Gerçeğim Kunpimook."

"Ya da rüya görüyorum. Nasıl uyanabilirim ? Beynim sana sesleniyorum, gerekli hücreleri uyar ve uyanayım.."

Güldüm.

"Rüya da falan değilsin." deyip dudaklarına gerçek olduğumu anlaması için öpücük bıraktım.

***

Yüzünde hoşnut olmayan bir ifadeyle bana bakıyordu.

"Kolların..ne oldu ?"

Gözlerini kollarına çevirdi. Umarım, tahmin ettiğim şey değildir...

"Hiçbir şey."

Tamam, sakin kalacağım.

"Ne oldu dedim ?

"Dünyanın bir pislikten temizlenmesi gerekiyordu. Ancak bunu bile beceremedim."

Kalbim sızlıyordu.

"Sen bir pislik değilsin..."

Gözleri doluyordu.

"Şu dünya da, bok bile benden daha değerli Jung Kook."

Gözlerim doluyordu.

"Hayır, yanılıyorsun. Siktiğimin dünyasında senden daha değerli hiçbir şey yok."

"Başkaları öyle düşünmüyor ama.."

Ellerimi uzatıp gözlerinden akan yaşları sildim.

"Başkalarını siktir et.

Onlar düşüncesiz, kalpsiz, aptal insanlar. Ne
dediklerini bilmeden konuşurlar.

Ben varım. Sen varsın. Başkaları yok.

Ağlama Mook, lütfen."

'Kalbim kaldırmaz sevgilim, ağlama...'

Kollarına dikkat ederek, sarıldım ona.

"Seni seviyorum."

___________________________________________

Merhaba.











hug me  »  bamkook  «Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin